PÈLERINAGE A VÉLO A JÉRUSALEM

PER FIETS OP PELGRIMSTOCHT NAAR JERUZALEM

ORDRE ÉQUESTRE DU SAINT-SÉPULCRE DE JÉRUSALEM RIDDERORDE VAN HET HEILIG GRAF VAN JERUZALEM
LIEUTENANCE DE BELGIQUE Parvis de la Basilique, 1 1083 Bruxelles	LANDSCOMMANDERIJ BELGIË Basiliekvoorplein, 1 1083 Brussel

ZIJ HEBBEN BETHLEHEM EN JERUZALEM BEREIKT!

Na meer dan 4600 km te fiets te hebben afgelegd bereikten de pelgrims Jeruzalem en Bethlehem!

Deze blog werd reeds meer dan 20.000 maal bezocht. Hun pelgrimstocht kunt u hieronder dag na dag volgen

Hartelijk dank aan de 7 moedige pelgrims!

- aan Michel Duponcheele, die als eerste de oproep voor deze pelgrimstocht beantwoordde, hij die deze tocht naar Jeruzalem reeds eerder te voet aflegde

- aan Ghislain della Faille die het grootste deel van de lange weg uitstippelde en de moeilijkheidsgraad van de etappes berekende

-aan Jean-Claude de Gourcy die elke avond, getrouw, foto's en berichten zoniet gedichten opstuurde, zonder dewelke deze blog niet had kunnen leven. Daarenboven verzorgde hij via de Rotary menig logies

- aan zijn neef Charles Ullens,die ook menige weldoener wist te recruteren

- aan Xavier de Witte die menige foto's verschafte

- aan Richard Lambert en Thierry Dewandre die aanvaardden deze pelgrimstocht te ondernemen

Ook dank aan Jean-Pierre Fierens, Landscommandeur voor België, van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem die dit initiatief steunde, en de Landscommanderijen in Italië wist te overtuigen om de pelgrims gul te ontvangen.
Dank aan Z.Em. de Kardinaal Grootmeester, Edwin O'Brien, die hen in Rome ontving en zegende, aan Monseigneur Foaud Twal, Latijnse Patriarch van Jeruzalem en Monseigneur William Shomali die hen bij hun aankomst in Jeruzalem ontvingen.

Ook dank aan u allen die via giften of dagelijkse bezoeken aan deze blog deze pelgrimstocht steunden. Dit geestelijk avontuur zal nog menige tijd nazinderen. Hopelijk inspireert het andere intiatieven.

Daniel van Steenberghe

WAAROM?
De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem staat wegens historische, juridische en geestelijke banden onder de bescherming van de Heilige Stoel. De site van de Landscommanderij België http://www.holysepulchre.be verschaft meer informatie over de doelstellingen en des structuur van de Orde. Een van deze doelstellingen luidt “.. de caritatieve, culturele en sociale werken en instellingen van de katholieke Kerk in het Heilig Land te ondersteunen”.

De Landscommanderij België ondersteunt verschillende projecte, in het bijzonder in Jordanië. Elk jaar trekken leden van de Orde samen met familieleden en genodigden op bedevaart naar het Heilig Land. Dit jaar nam Daniel van Steenberghe het initiatief, een bedevaart per fiets te organiseren, geïnspireerd door een Iers lid van de Orde, Frank Hearns, die op zijn 70^ste, deze tocht per fiets verwezenlijkte, en ook fondsen wist in te zamelen, ten bate van het Heilig Land.
De eerste die tot het project toetrad was Michel Duponcheele, die reeds de bedevaart naar Jeruzalem te voet (!) verwezenlijkte. Daarna volgden een paar anderen waaronder een tweede lid van de Landscommanderij, Ghislain della Faille. Dergelijk ritme voor een bedevaart bevordert de geestelijke dimensie tijdens het opgaan naar Jeruzalem.

Op zondag 4 augustus 2013, na de Mis op 12 uur in de kerk OLV ten Zavel te Brussel, kapittelkerk van de Belgische Landscommanderij, waren het 6 pelgrims: Michel Duponcheele, Jean-Claude de Gourcy, Charles Ullens, Xavier de Witte, Thierry Dewandre en Richard Lambert die samen met een paar sympathisanten die na de zegening naar het Zuiden trokken. Ghislain della Faille, door ziekte verhinderd, vervoegde hen wat later in de Rhônevallei.

Elke gift op rekening van de “Belgische Stichting voor het Heilig Land” 630-0122895-55

( BE 31 6300 1228 9555 BIC : BBRUBEBB ) zal met dankbaarheid ontvangen worden, en geniet vanaf 40 € van de fiscale ontheffing. Vermeld “Weeshuis Bethlehem”. Het geld wordt integraal overgemaakt aan dit weeshuis van de Zusters van Sint Vincentius a Paulo. De pelgrims nemen immers alle kosten van hun bedevaart, incluis de terugreis per vliegtuig, voor eigen rekening.

De 7 pelgrims tijdens een samenkomst in juli, van links naar rechts:

Thierry Dewandre :
61 jaar- heeft meermalen delen van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella afgelegd

Jean-Claude de Gourcy :
72 jaar - ging al per fiets op pelgrimstocht naar Lourdes.

Charles Ullens :
69 jaar - ging al per fiets op pelgrimstocht naar Lourdes.

Ghislain della Faille :
67 jaar –ging al per fiets op pelgrimstocht van Brussel naar Santiago de Compostella.

Michel Duponcheele :
67 jaar – ging al te voet van Bastogne op pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, naar Jeruzalem en ook naar Rome

Richard Lambert :
64 jaar

Xavier de Witte :
66 jaar -. ging al per fiets op pelgrimstocht van Brussel naar Santiago de Compostella

Laatste werkvergadering voor de grote tocht in het parochiehuis van OLV ten Zavel. Van links naar rechts: Thierry Dewandre, Charles Ullens, Jean-Claude de Gourcy, Michel Duponcheele, Xavier de Witte, Richard Lambert, Ghislain della Faille.

Hun uitgestippelde reisroute ging via Rome, waar zij ontvangen werden op het Groot Magisterium van de Orde, door de Gouverneur generaal van de Orde, Graaf Agostino Borromeo, alsook door de Kardinaal Grootmeester, Z. Em. Edwin O'Brien die hun allen zegende. Daarna trokken zij verder via Griekenland maar daar zij niet verder konden door Turkije omwille van veiligheidsredenen en omdat zee- en luchtroutes vanuit het zuiden naar Israël onderbroken zijn namen zij het vliegtuig in Istanbul om het Heilig Land te bereiken. Daarna fietsten zij verder doorheen de kuststreek, Galilea en Judea. Op het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem werden zij ontvangen door de Latijnse Patriarch, Monseignuer Fouad Twal et zijn hulpbisschop, Monseigneur William Shomali, alsook de verantwoordelijk van het weeshuis van Bethlehem. Haar overhandigden ze een cheque van 77.000 €.
Dit is dankzij bijkomende giften uitgegroeid tot 90.000 €.

Voor verder informatie contacteert:

Michel.Duponcheele@dd-loan.com
gdf@pt.lu
Daniel.vanSteenberghe@skynet.be

ONDERSTEUND PROJECT

Brief van Zuster Elisabeth Noirot

« L’orphelinat de Bethléem, communément appelée la Crèche, fut fondé il y a plus d’un siècle par les Filles de la Charité. C’est la seule institution des territoires, reconnue et équipée, pour l’accueil des enfants depuis la naissance.
En novembre 2011, je suis arrivée à la Crèche de Bethléem, un établissement d’accueil pour les enfants trouvés, abandonnés ou placés provisoirement par le Service social palestinien. Je succède à Sœur Sophie Bouéri qui a refondé la crèche, il y a 24 ans.
Aujourd’hui je m’inscris dans la continuité de cette œuvre magnifique à laquelle Sœur Sophie, durant 24 ans, a donné vie en se donnant toute entière au service de ces enfants et de toute la population de Bethléem.
Pour pouvoir continuer ce combat de tous les jours, pour défendre les droits à la vie de ces petits, je compte sur votre prière. »
Bien fraternellement en St Vincent

Sr Élisabeth Noirot

DE TOESTAND IS ER NIET VEEL ANDERS DAN IN DE XIX de EEUW

DE PELGRIMS DAG NA DAG VOLGEN

Zondag 4 augustus : Kerk OLV ten Zavel - Manage
De Mis werd opgedragen door Kanunnik Jean-Luc Blanpain, bijgestaan door Kanunnik Felix Rijcken en E.P. Francis Goossens, s.m. Een 500 gelovigen omringden de pelgrims. Een paar leden van de Orde van het Heilig Graf betoonden hun steun door hun aanwezigheid. Jammer genoeg was een pelgrim afwezig door ziekte maar hij zal later de groep vervoegen.

Michel Duponcheele deed de eerste lezing, uit het boek Ecclesiastes, over de ijdelheid der ijdelheden dat ons doet inzien dat het verzamelen van aardse rijkdommen tijdverlies is. Hij had naast hem Sebastien de Fooz; beiden trokken immers, weliswaar afzonderlijk, reeds te voet naar Jeruzalem.

E.P. Francis Goossens, Kanunnik Jean-Luc Blanpain en Kanunnik Felix Rijcken.

Jean-Claude de Gourcy las de intenties voor waarbij hij opriep dat de Heer hen zou verlossen van wat nutteloos was en hun leegtes daarentegen zou opvullen. Dit sloot mooi aan bij de teksten van deze zondag.

De zegening van de pelgrims en hun fietsen, een paar ridders van de Orde van het Heilig Graf tonen hun solidariteit

Bij het einde van de Mis zegende Kanunnik Felix Rijcken de pelgrims en hun fietsen.

De media waren vertegenwoordigd

De 6 pelgrims omringd door de menigte.
Daarna vertrokken ze meteen naar het kanaal van Charleroi, met een korte picnic, om zodoende Manage te bereiken, na een tocht van 56 km. Daar werden ze prachtig ontvangen door familieleden van een van de pelgrims, zich goed bewust zijnde, dat zo een confort hen niet gegeven zou zijn in de komende weken.

De picnic langsheen het kanaal van Charleroi

Maandag 5 augustus : Manage -Leffe

Onverwachte hinderpaal op de weg naar het aardse Jeruzalem... Bij het ervaren van de rust in de abdij van Leffe vergeet men snel de vermoeidheid

Dinsdag 6 augustus : Leffe - Revin

Vetrekkensklaar in binnekoer van de abdij: Thierry Dewandre, Xavier de Witte, Charles Ullens, Michel Duponcheele zittend, Xavier de la Serna, Geneviève de Looz en Jean-Claude de Gourcy.

Een moeilijke doortocht door bossen langs de Maas, rechtover de kerncentrale van Chooz.

Maar de solidariteit maakt dat iedereen veilig toekwam in Revin, onthaald door een jonge dynamische priester, zeer gewaardeerd in zijn parochie. De vermoeidheid maakt dat men makkelijk de nachtrust zal vinden.

Woensdag 7 augustus : Revin - Remilly - Aillicourt

Om 10 uur wonen de pelgrims de Mis bij, waarna zij meteen vertrekken.

Na een tocht van 80 km, onder een nooit ophoudende regen, nog steeds langsheen de Maas, doorheen de Franse Ardennen, reden zij langs Charleville-Maizière en Sedan, naar hun doel. De burgemeester van Aillicourt gaf hun toestemming om in de polyvalente gemeentezaal te logeren.

Donderdag 8 augustus 2013 : Remilly-Aillicourt - Charny-s-Meuse

S'ochtends doet de burgemeester van Remilliy-Aillicourt hun uitgeleide.

Van links naar rechts Charles Ullens, Luis de la Serna, Geneviève de Looz, Thierry Dewandre, Michel Duponcheele, de burgemeester Alain Hurpet, Xavier de Witte en Jean-Claude de Gourcy

Nog steeds de Maas volgend trokken zij door Stenay, het goed dat Godfried van Bouillon verkocht om zijn tocht naar Jeruzalem te kunnen bekostigen. Hij zou in 1099 als eerste Jeruzalem binnentrekken. Ook onze pelgrims brengen offers om hun tocht naar Jeruzalem te bekostigen en tot een goed einde te brengen.

Vrijdag 9 augustus 2013 : Charny-s-Meuse - Commercy

Voor het vertrek ontmoeten de pelgrims de lokale pers die nieuwsgierig is om te horen wat hen bezielt om 5600 km per fiets af teleggen, terwijl zij toch niet meer tot de jongste behoren.

In Commercy bewonderen zij het kasteel van Stanislas Leczynski, de schoonvader van Lodewijk XV, gebouwd in Euville steen. De groeven van Euville liggen vlak naast deze stad. Ook de Zavelkerk, dat onze pelgrims bijna een week geleden verlieten, is voor een belangrijk deel met Euville steen gebouwd.

Onthaald door de pastoor krijgen zij logies in de parochiezaal, maar met de grond als matras.

Zaterdag 10 augustus 2013 : Commercy -Bayon

Een tocht van 87 km langsheen de schilderahtige landschappen van de Moezelvallei. Zij maken een halte bij de kathedraal van Toul.

Na de dertigjarige oorlog vervoegt het bisdom Toul Frankrijk. Nancy neemt stilaan de rol van hoofdstad van het hertogdom Lotharingen over.

De pastoor van Bayon komt de pelgrims per fiets tegemoet, om hen welkom te heten en hen naar de pastorij te leiden. Daar heeft hij een barbecue klaar gemaakt. Deze priester begeleidt niet minder dan 90 parochies.

De pelgrims tijdens het avondmaal met de pastoor van Bayon

Men bereidt zich voor op de nachtrust

Maandag 12 augustus : Epinal - Selles

De ochtend bezoeken ze de kathedraal van Epinal alsook de mooie huizen van de abdissen van het "Chapitre St Goery". Zij waren vrijgezellin, en leidden een vroom leven. Maar buiten de Missen en andere liturgieën, hernamen zij hun wereldlijke kledij. Zij hielpen vaak de armen. De laatste abdis was een Gourcy en de eigenaar was zo vriendelijk Jean-Claude de Gourcy en zijn gezellen, haar huis te laten bezoeken.

Na een weg van 65 km, langsheen de schilderachtige Moezel en de "canal de l'Est", bereiken zij Selles waar ze mogen logeren in de gemeentelijke polyvalente zaal.

Dinsdag 13 augustus : Selles - Gray

Een lange dag van 90 km, uitputtend omwille van de uitgesproken heuvels; gelukkig soms ook langsheen de Saône.

Langsheen de Saône

In de parochiezaal: Jean-Claude de Gourcy, Luis de la Serna, Xavier de Witte, Thierry Dewandre en Richard Lambert. Charles Ullens speelt fotograaf.

De pelgrims worden hartelijk onthaald door parochiale medewerkers in Gray. Deze stad eert een OLV beeld dat een band heeft met België. Een weduwe, op bedevaart naar Scherpenheuvel, nam een stuk hout mee uit de boom waaruit het Mariabeeld was gemaakt. Zij werd honend onthaald. Men gooide het stuk hout in het vuur maar het ontkwam aan de vlammen. Zij liet hieruit een kopie van het Mariabeeld van Scherpenheuvel maken, nauwelijks 15 cm groot. Het was zo klein dat de religieuzen het niet aanvaardden. De vrouw van de goeverneur nam het wel in ontvangst en haar ernstig zieke man was meteen gelaten en stierf in vrede. Daarna waren er ook menige genezignen van kinderen. Het beeld maakte van Gray sinds de XVII de eeuw een bedevaartsoord

Woensdag 14 augustus 2013 : Gray - Seurre

Michel Duponcheele, Richard Lambert, Jean-Claude de Gourcy, Xavier de Witte, Luis de la Serna en Charles Ullens worden uitgeleid door hun weldoeners.

Na het ontbijt, opnieuw door de charmante parochiale medewerkers verzorgd die, gisterenavond reeds, hen een maaltijd aanboden en mee aan tafel zaten, ondernemen onze moedige pelgrims een tocht van 91 km doorheen de Saone vallei. De moeilijkheden om een bos te doorkruisen werden snel vergeten door de schoonheid van het landschap.

Dit bracht onze Rimbaud, alias Gourcy, ertoe opnieuw een gedicht te schrijven.

"Dans ce val d'Auxonne
de Losnes et St Jean de Losnes
que tu es belle la Saône
qui nous emmène vers le Rhône.
Dans ton écrin de verdure
nous admirons la nature.
Tes eaux turquoises
parfois couleur ardoise
sous un ciel bleu
ou selon qu'il soit nuageux.
Tous nos sens sont en éveil
devant tant de merveilles.
Et ce soir soyons reconnaissants
et toujours fidèlement
à la Providence
pour tant de magnificence".

Vanavond bood hen de pastoor van Seurre de parochiezaal aan als logies, vlak naast de kerk.
Bij het zien van een ezel langs de weg bleek Bethlehem reeds dichter bij.

Reeds Bethlehem in gedachten...

   Donderdag 15 augustus : Seurre - Macon

Op deze dag van O.L.V. ten Hemelopneming hebben onze pelgrims een bijzonder gebed voor Zij die zo vaak, voor velen onder ons, als Middelares optreedt bij de Heer.

Hun tocht bedroeg een honderdtal kilometer, via Châlons, en Tournus, vaak langsheen de Soâne, met aankomst in een parochiehuis in Mâcon, vlak naast een hedendaagse kerk.
Vrijdag 16 augustus : Macon - Lyon

Alphonse de Lamartine, politicus, minister, diplomaat en ook dichter werd in Mâcon geboren. In 1832 - 33 reisde hij naar het Midden-Oosten en bezocht er als pelgrim de kerk van het Heilig Graf in Jeruzalem. De bedoeling was zijn geloof te sterken, maar de dood van zijn dochter Julia tijdens deze reis maakte hem radeloos. Het inspireerde hem het bekende gedicht "Gethsémani ou la mort de Julia".
Deze buitengewone persoonlijkheid, en pelgrim, die Jeruzalem bereikte, inspireerde onze pelgrims. Ook de sympathieke figuur van de pastoor van Ars waarvan zij het dorp bezochten.

De slaapkamer van de pastoor van Ars en zijn opgebaard lichaam

De pelgrim-dichter, Jean-Claude de Gourcy, schreef deze gevleugelde verzen.

"Depuis Macon où naquit Lamartine,
je pédale régulièrement en sourdine,
Il fut un grand romantique
ce qui me rend quelque peu mélancolique
dans un environnement tellement bucolique,
Il fit renaître les grands pèlerinages
et je veux en être un témoignage,
car Erasme les avaient déclarés désuets
pour quelques motifs secrets,
A St Amour, je pense à mes proches,
déjà si loin, mais dans mon coeur si proches,
En partant le 4 août fête du Saint Curé
me voici arrivé à Ars où son coeur pour Dieu s'enflamme
et là mon esprit s'habille d'oriflammes,
Ce Saint prêtre entre les hommes et les cieux
est comme le verre entre la lumière et les yeux,
Et comme lui l'homme juste qui ouvre la voie
répand autour de lui une profonde joie
comme la jeune treille de muscat
répand son parfum délicat,
Me voici dans ce beau Beaujolais
qui me rend forcément gai
et lorsque je rejoins la Saône
l'ambiance n'est pas du tout atone
car ce soir à Lyon je rejoins le Rhône"

Zaterdag 17 augustus : Lyon - Abdij van Saint Pierre de Champagne

Opnieuw een lange tocht van ongeveer 100 km in de Rhônevallei om de abdij van Saint-Pierre de Champagne te bereiken.
Tijdens de tocht dicht Jean-Claude de Gourcy onderstaande verzen.

" Depuis Lyon, je vois ce long ruban sur l'autoroute
sur l'autre rive je me sens bien sur le véloroute
malgré ce bruit incessant qui me parvient aux oreilles
j'admire quand même quelques merveilles.
Me voici déjà à hauteur de Vienne
et pour autant que je m'en souvienne
est d'origine gallo romaine
au loin avec son air de souveraine
en bordure du fleuve, son suzerain
puissant et hautain.
Bientôt le Rhône majestueux retrouve sa quiétude
m'offrant enfin quelques moments de solitude
me permettant d'écouter le silence.
À mon ouïe qu'elle douce résonance
je me laisse aller sans résistance.
Après le Beaujolais
viennent les coteaux du Lyonnais.
Ampuis et Condrieux
tout devient silencieux.
Saint Joseph et Guigal
son rival.
À pied de ces côtés rôties
ces grands crus font naître l'envie
mais la raison doit toujours l'emporter
lorsqu'on veut pédaler.
Au terme de cette journée dans cette belle campagne
me voici arrivé à l' Abbaye St Pierre de Champagne.
Ces moines font revivre une branche canoniale
et proposent à ses hôtes dans une ambiance familiale
de vivre une expérience spirituelle
et combien surtout fraternelle".

Jean-Claude

In de abdij ervaren de pelgrims een grote sereniteit. Thierry Dewandre heeft hen verlaten omwille van familiale verplichtingen en zal hen vervoegen in Istanbul. Ghislain della Faille, die zijn vertrek, omwille van gezondheidsredenen had moeten verdagen, vervoegt de groep.

Reeds in de IIde eeuw vindt men sporen van de kerstening in deze regio. De mooie kerk van de abdij dateert van de XIIde eeuw.

Zondag 18 augustus : Abdij van Saint Pierre de Champagne - Valence-Soyon

De abdij van Saint-Pierre de Champagne

Na de ochtendmis in de mooie abdijkerk ondernemen onze pelgrims een korte etappe, gezien de zondagrust om voor een nacht het confort van een bed te ervaren in een hotel in Valence-Soyon

MAANDAG 19 augustus : Valence- Soyon - Montelimar

Doordat ze gisteren reeds een aantal kilometers aflegden is deze dag een minder zware etappe: 68 km. Montélimar doet denken aan de beroemde familie Adhemar, waarvan een lid, Adhemar de Monteil, de legaat van de Paus was tijdens de eerste kruistocht. Een andere Adhémar huwde met Tilburge d'Orange waarvan de vader, op pelgrimstocht trok naar Jeruzalem reeds in 1096!
Onze pelgrims worden hartelijk ontvangen door de Rotary club van Montélimar die hen logies aanbiedt met bedden, douche ... en een receptie in het mooie landhuis van een lid, Jacqueline en Jean-François Allemand, het geboortehuis van de Franse president Emile Loubet .

Het huis van de familie Allemand waar ze te gast zijn.

Dinsdag 20 augustus : Château-Neuf du Rhône - Comps

Een lange rit van meer dan 90 kilometer in de Rhônevallei. Aan de overkant Orange, die ooit de familie Nassau toekwam. Willem de Zwijger erfde de titel van Prins van Oranje van zijn kinderloze oom. Dit verklaart ook de verbroedering van deze stad met Diest die ook historische banden heeft met het Nederlands koningshuis. De kerk is er toevertrouwd aan Onze Lieve Vrouw van Nazareth, een wenk voor de pelgrims.
Verder aanschouwen de pelgrims Avignon, waar de pausen lang verbleven. Hier besloot Clemens de VIde het Heilig Jaar om de 50 jaar uit te roepen, niet enkel rekening houdend met de Leviticus maar ook met de overlevingstijd in de Middeleeuwen.

In Comps, een klein dorp langsheen de Gardon, worden ze gelogeerd in de parochiale zaal vlak naast de kerk.

Xavier de Witte en Michel Duponcheele bereiden zich voor op de nacht

Woensdag 21 augustus : Comps - Saint-Julien les Martigues

Na een weinig komfortabele nacht in de parochiezaal, hernemen de pelgrims hun tocht langsheen de Rhône. Aan de overkant aanschouwen zij Arles, waar ooit Keizer Frederik Barbarossa koning werd gekroond. Hij trok naar het Heilig Land maar verdronk onderweg. Hij was het die Karel de Grote Zalig liet verklaren.

Frederik Barbarossa die naar het Heilig Land trok
Bij hun aankomst in Martigues worden ze gul onthaald door de lokale Rotary clubs (Jean-Claude de Gourcy had zijn confraters gecontacteerd). De groep wordt opgesplitst, zodat iedereen komfortabel gehuisvest wordt in een privéwoning. S'avonds ontmoeten zij een twintigtal leden van deze clubs voor een diner en ontvangen zij daarenboven twee giften: 500 en 1500 Euro!

Donderdag 22 augustus : Les Martigues - Ollioules

Onze pelgrims worden begeleid door hun vrienden van de Rotary club om de stad Marseille veilig te doorkruisen. Daarna is een heuvelige weg, met prachtige zichten, door deze regio van de Azurenkust.

Gelukkig bergaf....

Op het einde van de middag worden ze onthaald door de lokale Rotary Club in Sanary.

Sanary, een heerlijk klimaat.

Een uitgelezen moment om de indrukken van deze pelgrimstocht bekend te maken, en van gedachten te wisselen over de toestand in Cisjordanië en het weeshuis van Bethlehem in het bijzonder.

Jean-Claude de Gourcy met leden van zijn Rotary Club die op vakantie zijn in de regio.

Vrijdag 23 augustus : Bandol/Ollioules - Cavalaire

Het was met een klein hart dat ze s'ochtends de zo hartelijke gastheren en vrouwen verlieten. Een etappe van 60 km stond hen te wachten via Toulon, Hyères, le Lavandou... namen die zomers in de oren klinken. Bij het zien van de schoonheid van deze midellandse zee landschappen dachten zij aan het werk van de Schepper.

In Cavalaire ontvingen hen Monique en Humbert de Ribaucourt. Deze laatste is lid van de Rotary club. Zij bieden hen logies aan, het avondmaal en hebben voor zaterdagavond een tachtigtal vrienden uitgenodigd op een barbecue, dat ook als doel heeft een schenking te doen aan het weeshuis van Bethlehem.

Zaterdag 24 augustus: Cavalaire

Cavalaire is een mooie badplaats maar staat ook bekend als oude fenicische kolonie. Op het einde van de tweede wereldoorlog was er ook een landing van amerikaanse en franse troepen , het begin van de bevrijding.
De pelgrims maken gebruik van deze rustdag om een groot aantal sympathisanten te ontmoeten die het project steunen. Zo zijn zij s'middags voor een lunch uitgenodigd bij neven van Jean-Claude de Gourcy, Bénédicte en Joseph Weyland in Rayol. S'avonds hebben de lokale Rotary clubs bij Humbert en Monique de Ribaucourt thuis, een grote couscous met muzikale omluistering georganiseerd voor een tachtigtal genodigden . Alle winsten gaan naar het weeshuis van Bethlehem.

Men wacht nog enkel op de genodigden...

   Zondag 25 augustus : Cavalaire - Monaco

De eerste lezing van vandaag uit het boek van de profeet Jesaja is echt passend voor de pelgrims; enkel de fiets ontbreekt... "Dan brengen zij al uw broeders uit de volken mee, als een offer voor de Heer, op paarden, wagens, huifkarren, muildieren en draagstoelen, naar mijn heilige berg Jeruzalem"
Geen tijd om zich op te houden in Cannes dat lang veilig bleef van razzias dank zij de abdij van Lérins. Daarom noemen de inwoners van Cannes de abt "Prins van het Heilig Graf van onze Heer".
Daarna Nice met zijn talrijke barokke kerken maar temidden de gevels van het Garibaldiplein de kapel van het Heilig Graf. Het behoort toe aan een van de penitenten broederschappen. Zij zetten zich in voor het behoud van de kapel doch thans vooral voor de catechese.

Kapel van het Heilig Graf op het Garibaldiplein

S'avonds laat komen zij toe in Monaco en wonen de Mis bij in de kerk van de Heilige Devota, martelaarster die leefde in de IVde eeuw. In de XIXde eeuwse kathedraal is het grote orgel van belgische makelij! Van de familie van orgelbouwers Thomas, vader en zoon, gevestigd bij Francorchamps.

Zij worden geherbergd door vrienden van Ghislain della Faille, de van Hoorebeke.

Maandag 26 augustus : Monaco - Alassio

De mooie stad Monaco verlatend, bevinden onze pelgrims te fiets, zich weldra in Italië. Derde land van deze lange tocht. Zij hebben geen aadacht voor de koopjeswereld van Vintimiglia maar volgen de kust tot San Remo.
Deze stad speelde een fundamentele rol in de huidige toestand van het Heilig Land. De internationale conferentie van de geallieerden die plaats vond in deze stad in 1920, besliste hoe het verslagen ottomaanse rijk op te delen: Frankrijk kreeg een mandaat over Syrië en Libanon, Engeland kreeg o.a. een mandaat over Palestina. Dit akkoord werd later bezegeld door de Société des Nations alhoewel artikel 22 van het grondvest van deze voorloper van de Verenigde Naties luidt : « les vœux des communautés doivent être pris d’abord en considération pour toute décision les concernant ». Meteen braken onlusten los in de betrokken arabische landen, zoals in Jeruzalem.

Daarna passeren zij via Imperia, de stad waarvan de beroemde condottiere Andrea Doria afkomstig is, om tenslotte in Alassio aan te komen.

De baai van Alassio

Daar worden zij onthaald door de Landscommanderij van Noord-Italië. De Landscommandeur, generaal Silverio Vecchio, zorgde ervoor dat zij logies en bijstand kregen gedurende de drie dagen dat zij op het grondgebied van de landscommanderij vertoefden. De heer Diego Bogliolo, commandeur in de Orde, regelde alles.
Twee pelgrims, Ghislain della Faille en Richard Lambert, werden door de bisschop van Albenga-Imperia, Monseigneur Mario Olivieri ontvangen.

Monseigneur Olivieri

Dinsdag 27 augustus : Alassio - Savona

Michel Duponcheele en Xavier de Witte

Een comfortabele etappe van 56 km met opnieuw een hartelijk welkom van de Landscommanderij van Noord-Italië. Ontvangen op het seminarie van Savona, ontmoeten zij er verschillende leden van de Italiaanse Orde van het Heilig Graf.
Aan tafel zit de commandant van de "Polizia di Stato, Massimo Barla, lid van de Orde doch ook soms dichter. Meteen biedt Jean-Claude de Gourcy hem dit gedicht aan.

       Een ode aan de Liefde


   La Méditérranée

Je te sens et je te vois
je suis tout près de toi,
je m'éloigne parfois
mais je reviens toujours cent fois.
Ton parfum du large aux senteurs marines viendrait-il déjà de Palestine ?
Ta houle glisse sur le rivage
comme une caresse sur un visage.
Tu es belle à en mourir
alors que beaucoup autour de toi se font souffrir.
Tu es le berceau de l'Antiquité,
les dieux ont-ils été suffisamment implorés ?
Et depuis deux millénaires de chrétienté les croyants ont-ils cessés de prier.
Ne pourrais-tu pas être un lien
qui unit les hommes pour leur bien.
Mais pour le malheur d'une majorité
c'est une petite minorité
qui adorent d'autres divinités.
Hélas celles du pouvoir et de la cupidité avec l'énergie de dominer tant de gens dans l'adversité.
Comment faire sauter tous ces verrous
qui nous entravent de partout ?
Ne pourrais-tu pas mon beau miroir
réfléchir un message d'espoir?
Mais je sais que je ne dois pas t'en demander autant car c'est aux hommes qui en disant Une seule fois par an alors qu'ils devraient prier et le vouloir journellement :
Paix sur la terre aux homme de bonne volonté pour qu'enfin tous les peuples opprimés soient à tout jamais délivrés".

Het seminarie van Savona waar zij logeren

Twee pausen waren uit Savona afkomstig, waaronder de beroemde Julius II die én de Zwitserse Garde instelde én de eertse steenlegging deed voor de huidige Sint Pietersbasiliek. De pelgrims ontmoeten de biscchop van Savona, Monseigneur Vittorio Lupi, lid van de Orde. Zij logeren op het seminarie.

Woensdag 28 augustus : Savona - Rapallo

Een etappe van bijna 80 km met een zeer steile weg voor Rapallo. Daategenover waren de zeezichten adembenemend.

Prachtige uitzichten

s'Middags een pic-nic waarbij de moeheid, zelfs zonder de heerlijke italiaanse wijn, toesloeg.

Zij doorkruisen de havenstad Genua die reeds duizend jaar geleden een innige band onderhield met het Heilig Land. De bijdrage was fundamenteel tijdens de eerste kruistocht. De verovering van Cesarea was ook aan de genuaanse vloot te danken. Zij ontdekten er de beker van het laatste avondmaal die laater ook het Heilig Bloed zou hebben opgevangen. In de XIII de eeuw vereenzelvigde men deze beker met de heilige graal van de legende van koning Arthur.

De zogenaamde beker van het Laatste Avondmaal in de kathedraal van Genua

s'Avonds kwamen zij toe in Rapallo waar de Landscommanderij van Noord Italië opnieuw logies aanbood in een sociaal tehuis.
Rapallo staat bekend voor het gelijknamig verdrag waarbij Italië een aantal provincies terugwon op Yoegoslavië na de Eerste Wereldoorlog .

Donderdag 29 augustus : Rapallo - Ameglia

Kronkelige uitputtentde bergwegen waarbij de pelgrims vaak te voet moeten verder trekken met hun zwaar beladen fietsen.
Zij trekken door de havenstad La Spezia die een zo grote rol speelde tijdens de tweede wereldoorlog. De baai van La Spezia wordt ook de "Golfe des Poètes" genoemd, wat vast en zeker onze toondichter zal inspireren. De baai van La Spezia
Zij vinden een klein hotel in Ameglia met zicht op de streengroeven van Carrara waar MichelAngelo eigenhandig het marmer voor zijn beeldhouwwerken kwam keuren.

De afdaling naar Ameglia met zicht op de marmergroeven van Carrara

Vrijdag 30 augustus : Ameglia - Pisa

Ditmaal een vlak parcours van 58 km langsheen de kust om de mooie stad Pisa te bereiken. Deze stad heeft tijdens de Middeleeuwen een echte band met het Heilig Land ontwikkeld. Menige pelgrim koos sedert de Xde eeuw voor Pisaanse schepen om naar Palestina te trekken. Verschillende kerken refereren ernaar: de kerk van Santa Maria della Spina (= doorn) omdat een pisaanse pelrgim een doorn van de kroon van Christus terugbracht. Of de kerk van het Heilig Graf die gebouwd is op het model van de rotonde van de anastasis in Jeruzalem.

Op de Piazza dei Miracoli vindt men de romaanse kathedraal met de beroemde hellende campanile alsook het baptisterium, de grootste doopkapel van Italië.

De fietsen die het traject van Brussel naar Jeruzalem aanduiden worden gretig gefotografeerd. Jean-Claude de Gourcy ontving zelfs geld voor het weeshuis in Bethlehem!

S'avonds ontvangen leden van de Orde van het Heilig Graf de pelgrims voor een diner. Ook bieden zij hen het logies aan, in een mooi ogende albergo.

Zaterdag 31 augustus : Pisa - Follonica-Grosetto

Deze dag leggen de pelgrims niet minder dan 120 km af om Follonica te bereiken waar zij opnieuw onthaald worden door leden van de Ordre van het Heilig Graf. Onderweg passeren zij de havenstad Livorno. Door de verzanding van haar antieke haven, iets wat Brugge ook meemaakte, moest Pisa een alternatieve uitweg naar zee vinden. Het werd Livorno. Zeer vooruitstrevend waren de wetten die de Medici er uitvaardigden die immers volledige godsdienstvrijheid schonk aan alle inwoners. Jammer dat dit niet overal geldt.
Iets verder ontdekken zij de witte stranden van Rosignano Solvay, gemeente die haar naam te danken heeft aan de Solvayfabriek, symbool van de glorie van weleer van de Belgische nijverheid.
Follonica, waar zij overnachten, is een jonge stad die samen met haar staalindustrie ontstond. Dit gaf zelfs een gegoten voorportaal aan de kerk van de Heilige Leopold

De Sint Leopoldkerk met de gegoten toegangspoort.
(C) Francesco Babboni)

Zij worden er onthaald door leden van de Orde van het Heilig Graf die hen naar Grosetto, met haar mooie omwalling, brengen waar zij met hen dineren in aanwezigheid van de bisschop van Grosetto en ook logies aanbieden.

Zondag 1 september : Grosseto - Capalbio

De tweede lezing van deze zondag was een wenk naar de groep. Uit de Hebreeën "Gij zijt genaderd tot de stad Gods....Nee, u bent genaderd tot de berg Sion en de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem"

Reeds een bijbels landschap.....

Een mooie heuvelachtige weg van 66 km, met even een oponthoud om de ruines van de benedictijnse abdij van San Bruzio te bezoeken, reeds rond het jaar 1000 gesticht.

Xavier de Witte en Jean-Claude de Gourcy in de abdijruines van San Bruzio

S'avonds opteren de pelgrims voor een klein hotel in Capalbio, een omwalde gemeente op een heuvel zoals zo vaak in Toscane. Karel de Grote schonk het dorp aan een abdij van Rome, waardoor de naam voorkomt in een pauselijke bul.

Maandag 2 september : Capalbio - Santa Marinella

De pelgrims verlaten Toscanië om Latium te ontdekken. Jammer genoeg, vinden ze niet de tijd om Viterbe te bezoeken, favoriete pleisterplaats van de pausen tijdens de Middeleeuwen. Ook Thomas van Aquino verbleef er, omringd door talentrijke geesten zoals de dominicaan Willem van Moerbeke, afkomstig uit ons land.

Zij rijden doorheen Montalto di Castro, met rondom de opgravingsplaatsen van de beroemde etruskische stad Vulci.

Verder nog een Etruskische stad: Tarquinia die tijdens de vorige eeuw herdoopt werd met deze etruskische naam.

Een van de monumentale stadspoorten van Tarquinia

Tenslotte moesten ze uiteraard via Civitavecchia passeren, daar deze stad vebroederd is met de stad Bethlehem, het uiteindelijk doel van deze bedevaart.

S'avonds vinden ze een slaapplaats in het klooster van de zusters van Onze Lieve Vrouw van Troost, prachtig gelegen aan de kust even voorbij Santa Marinella.

Het klooster langsheen de kust waar ze mogen logeren.

Dinsdag 3 september : Santa Marinella - Rome

Gelukkig een korte tocht, want langs een heel druk bezochte weg, met nauwelijks plaats voor de fietsers. Hier en daar een monument langs de weg, die een overleden fietser herdenkt.
Eindelijk rijden ze Rome binnen en gaan naar Vatikaanstad. Wat een emotie na reeds 2050 km. Maar de weg naar het Hemelse Jeruzalem is nog lang.

Charles Ullens, Richard Lambert, Michel Duponcheele, Ghislain della Faille, Xavier de Witte en Jean-Claude de Gourcy aan het Sint Pietersplein

Woensdag 4 september : Rome

De pelgrims hopen Paus Franciscus van dichtbij te zien. Hij belichaamt door zijn charisma en eenvoud wat ook de pelgrims bezielt: zich eerst voor de armen inzetten.
Aangekomen op het Sint Pietersplein merken ze meteen dat de grote menigte waaronder veel zieken en gehandicapten hun niet toelaat meer naar voor te schuiven. Anderen hebben tenslotte meer verdiensten en ze dringen niet aan. Het enthousiasme van de menigte wanneer de Paus aankomt in onbeschrijflijk. Hij heeft een fantastische manier om, zelfs op afstand, te communiceren. Hij verwelkomt en zegent de pelgrims van vele landen, waaronder deze uit België.

Na hun bezoek aan het Sint Pietersplein keren ze terug naar de Academia Belgica waar de echtgenotes van twee onder hen, Ghislain della Faille en Xavier de Witte aangekomen zijn voor een tweetal dagen.

Daniel van Steenberghe in gesprek met Ghislain della Faille en zijn echtgenote in de Academia Belgica

s'Avonds komt ook Daniel van Steenberghe aan, die het idee van een pelgrimstocht per fiets lanceerde en sinds hun vertrek, hen dagelijks opvolgt via de radiobaken die ze meedragen.

Ze beëindigen deze vreugdevolle dag in een typisch italiaans restaurant.

Donderdag 5 september : Rome
Per fiets trekken zij naar het paleis della Rovere op de Via della Conziliazione die van de Tiber naar het Sint Pietersplein gaat. Daar wacht hen de vatikaanse tv dienst EWTN op, om hen te filmen terwijl zij naar vatikaanstad rijden. Ghislain della Faille wordt geinterviewd.

Ghislain della Faille tijdens het interview

Daarna ontvangt hen de Kardinaal Grootmeester van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem, op het Paleis della Rovere, Via della Conziliazione. Hij houdt een ware lofrede omwille van hun moedige getuigenis ten behoeve van het Heilig Land. Daarna zegent hij hen, alsook hun familieleden die zij achterlieten.

De Kardinaal-Grootmeester omringd door de 6 pelgrims

Jean-Claude de Gourcy, Charles Ullens, Xavier de Witte en echtgenote, Ghilsain della Faille en echtgenote, de Kardinaal-Grootmeester O'Brien, Richard Lambert, Daniel van Steenberghe, Michel Duponcheele

Graaf Agostino Borromeo, Goeverneur generaal, laat hen de historiche salons bezoeken met de prachtige plafonds met schilderijen van Pinturicchio.

Het Paleis della Rovere, waar de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem gevestigd is.

Vrijdag 6 september : Rome

De pelgrims nemen een paar dagen rust, na een derde van hun tocht te hebben afgelegd. Zij maken van de gelegenheid gebruik, om een aantal van de honderden kerken en pleinen te bezoeken dat Rome rijk is. In de kerk van de heilige Augustinus houden ze even stil, voor de "Madonna van de Pelgrims" van Carvaggio.

De "Madonna van de pelgrims" van Caravaggio

Zij logeren in de Academia Belgica dat een schenking is van Prinses Marie-Josée van België die met koning Umberto was getrouwd. Het heeft zijn mooi Art Déco interieur bewaard.

Daar de academie gelegen is aan de via Omero, schonk de naam van Homerus inspiratie aan onze dichter-pelgrim :

" Elles sont déjà bien lointaines les accueillantes côtes françaises me laissant à mon sort sur ces falaises qui plongent dans la mer soulevant des gerbes d'écume. La bouche sèche provoque un goût d'amertume sous la chaleur et un soleil brûlant même en pédalant lentement ou parfois aussi en marchant de Vintimilla à La Spézia, c'est la Riviera. Mais au loin je vois dans leur manteau blanc, semblable à de la neige aux reflets étincelants les monts figés et de marbre de Carrara, m'invitant encore à pédaler dans la plaine vers Pisa. Son Campanile, objets de toutes les curiosités et en permanence tellement admiré dont les seules colonnades devraient nous enchanter alors que des curieux dans des positions ridicules pour la redresser, le fige en souvenir sur pellicule. Triste sort d'une telle merveille dont seule la grâce m'émerveille. Mais voici Rome, la ville éternelle, étape avant la Grèce antique, elle aussi immortelle ". Jean-Claude

Zaterdag 7 september : Rome - Aprilia Latina

Met enige heimwee verlieten zij Rome

Het Sint Pietersplein bij zonsopgang

na een Mis te hebben bijgewoond in een kapel vlak bij het graf van de Heilige Petrus. Deze werd opgedragen door een neef van Richard Lambert, Pater Fabien.

Pater Damien met Richard Lambert

Hun gebeden waren ten behoeve van hun naasten en alle intenties die zij meekregen.
Zij volgen de Tiber, langsheen de catacomben, een term uit de Middeleeuwen. Ten tijde van de eerste christenen heten zij cœmeteria (= dortoir) want de grafplaatsen werden als een voorlopige splaapplaats beschouwd. Dan reden zij op de via Appia. Deze is een viertal meter breed, en was reeds de hoofdweg naar Brindisi ten tijde van de Romeinen.

De via Appia waar Jezus Christus aan Sint Pieter verscheen.

Zondag 8 september : Aprilia Latina - Terracina

Fietstocht doorheen een mooi en vruchtbaar landschap om weldra de kust te bereiken. De stranden lopen vol; het is immers zondag. Zij wonen de Mis bij in Borgo Montello.
Daarna verlaten zij Latium om de regio van de Volsci, de aardsvijanden van het oude Rome binnen te dringen.

Aangekomen in Terracina, een stad met een antieke roem, waarvan de Jupitertempel boven de stad getuigt, denken zij een onderdak te vinden in een parochiezaal waar een fesst georganiseerd wordt om de nieuwe pastoor welkom te heten. De parochianen omringen hen, feliciteren voor hun moed, maar ...vragen beleefd elders verder te zoeken. Gelukkig helpen hen twee jongeren op een motor. Aangkomen bij een klooster antwoordt een zuster dat het moeilijk is hen te onthalen, want.... het is zondag. Zij zijn nog niet in Bethlehem, maar er is geen plaats in het gastenverblijf.
Zij volgen hun lokale gidsen verder die hen naar een grotere kerk brengen waar ze ditmaal onderdak aangeboden krijgen in de parochiezaal. Zij zijn echt gelukkig. Op het plein voor de kerk ontmoeten zij een groep gepensioneerden. Wanneer ze vernemen dat ze op weg zijn naar Jeruzalem bieden ze hen een glas bier aan.

Charles Ullens, Ghislain della Faille et Michel Duponcheele worden gastvrij onthaald door de lokale bevolking.

Maandag 9 september : Terracina - Sessa Aurunca

Zij fietsen doorheen Campanië om Sessa Aurunca te bereiken, een stad op de helling van een uitgedoofde vulkaan. Men vindt er veel monumenten uit het romeinse tijdperk alsook een romaanse kathedraal. De kansel was versierd door een mooie afbeelding van de profeet Jonas (betekent walvis in het Aramees) bevrijd uit de buik van de grote vis. Hij is het symbool van de Bevrijder die overleed en uit het dodenrijk opstond.

Profeet Jonas verlost, met erboven hoe hij de inwoners van Ninive aanspreekt

In de hoofdstraat, een opschrift ter ere van Keizer Karel, in Gent geboren, die zo lang in de Italiaanse oorlogen verwikkeld bleef.

Dinsdag 10 september : Sessa Aurunca - Benevento
Na de Mis te hebben bijgewoond in Sessa, opgedragen door de pastoor die hen herbergde , vetrekken zij meteen doorheen Campanië.

De kerk van Sessa

Zij verlaten de vlakte om de Apenijnen te beklimmen. Zij rijden doorheen Capua, maar in tegenstelling tot Hannibal laten zij zich niet te laten verleiden. "Onze" Keizer Karel bouwde er een kasteel.

Het amfiteater van Capua

Zij rijden verder langsheen Caserte waar een prachtig paleis werd gebouwd door een Bourbon, koning van Spanje die later ook koning van Napels en van .... Jeruzalem werd gekroond, onder de naam Karel V.

Paleis van Koning Karel V van Napels en .... Jeruzalem

Tenslotte logeren zij in Benevento, ooit een pauselijke bezitting maar daarna door Napoleon ingepalmd, die het aan Talleyrand toevertrouwde waardoor hij Prins van Benvento werd .

Woensdag 11 september : Benevento - Bovino

Dank zij het onweer van vorige nacht is het een aangename temperatuur om Benevento te verlaten, en de Apenijnen aan te pakken.

Jean-Claude de Gourcy en Charles Ullens voor de kiosk van Benevento

Michel Duponcheele en Charles Ullens

De weg geeft mooie uitzichten maar de hellingen zijn steil. Vaak moeten we te voet verder trekken met onze zwaar geladen fietsen.

Gelukkig eindelijk bergaf

Rond 13 u 30 stoppen ze om water te vragen bij een kleine hoeve. De mensen onthalen hen hartelijk, en wanneer ze vernemen dat ze naar Jeruzalem trekken, houden zij eraan hen eten aan te bieden. Het is met enige emotie dat ze deze nieuwe vrienden verlaten.

Tenslotte dalen ze af naar Faggio en vinden daar een klein, banaal hotel langsheen de weg.

Het was nogmaals een mooie dag.

Donderdag 12 september : Bovino - Barletta

Ditmaal is het vaak bergaf wat welkom is na de uitputtende bergwegen doorheen de Apenijen. Het zijn 106 km van prachtige uitzichten met vruchtbare landschappen.

Basiliek van het Heilig Graf in Barletta

Zij bereiken Barletta, een mooie haven op de Adriatische kust langswaar talloze pelgrims naar het Heilig Land te scheep gingen. Het is dus logisch de de basiliek de naam draagt van het Heilig Graf. De colossus van Barletta is een beeld van een romeinse keizer die ooit uit een gezonken schip dat op weg was naar Venetië werd gehaald.
Zij kunnen er logeren maar moeten dan hun fietsen op staar laten wat zij eng vinden, want er zijn vele diefstallen. Op raad van de politie terkken zij verder en vinden een drietal onderdak in een klooster reeds op weg naar Trani, terwijl drie anderen een hotelkamer betrekken.

Binnenplein van het klooster

Een dame ontvangt ze er hartelijk en biedt water, wijn en linzen aan. Wat een geluk van dergelijke ontmoetingen te mogen meemaken!

Charles Ullens en Michel Duponcheele en Jean-Claude de Gourcy tijdens het avondmaal in het klooster.

Vrijdag 13 september : Barletta - Trani

Het is een weg van slechts 15 km om Trani te bereiken, want de pelgrims worden opgewacht door twee ridders van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem, Groot Officier Vincenzo Camporale en Commadeur Giacomo Vaniaquidie; beiden zijn ook lid van de Rotary Club.

Jean-Claude de Gourcy, Michel Duponcheele, Richard Lambert, Xavier de Witte, Ghislain della Faille en Charles Ullens in gezelschap van een van hun gastheren

De pelgrims krijgen dus de kans deze mooie stad te bezoeken die de pleisterplaats was van de Tempeliers op weg naar het Heilig Land. De witte lokale turfsteen weerkaatst het felle zonlicht. De romaanse kathedraal is een parel van de architectuur van de Adriatische kust.

De kathedraal van San Nicola Pellegrino

Het bevat de relikwieën van San Nicola Pellegrino, deze jonge pelgrim uit Griekenland afkomstig, die de kuststreken doorliep en continu "Kyrie Eleison" herhaalde. Hij stierf in Trani. De paus Urbanus de IIde - hij die tot de eerste kruistocht opriep - heeft hem reeds zalig verklaard.

S'avonds worden ze uitgenodigd door hun gastheren voor een diner waarbij zij een vaantje, als aandenken van hun ontmoeting, in ontvangst nemen.

Zaterdag 14 september : Trani - Bari

s'Ochtends worden ze, dank zij hun gastheren, ontvangen door de Aartsbisschop van Trani, Monseigneur Giovan Battista Pichierri. Deze draagt, sedert de Middeleeuwen, ook de titel van bisschop van Nazareth. Langsheen de weg van de pelgrims kondigt zich het Heilig Land meer en meer aan...

Het paleis van de Aartsbisschop van Trani

De mooie kerk en haven van Trani door de Tempeliers gebouwd

De baan, langsheen de mooie Adriatische zee, bedraagt slechts 50 km. Ongeveer halverwege, rijden zij langs de kleine havenstad Molfetta, die tijdens de Middeleeuwen zoveel pelgrims en kruisvaarders zag passeren, op weg naar het Heilg Land. Men heeft er nog de "Ospedaletto dei Crociati"; en een van de pelgrims, Corrado di Baviera, werd zelfs de patroonheilige van de stad.

Bari is uiteraard de stad waar de resten van de heilige Nicolaas, de Sinterklaas van onze kinderjaren, bewaard worden. Zij werden in de XI de eew door zeelieden aan de stad Myra in the zuid-westen van het huidige Turkije, ontroofd. Nicolaas was bisschop van Myra, woonde het eerste concilie van Nicea bij, waar de grote meerderheid van de bisschoppen uit het Oosten kwam, iets wat men in het Westen vaak vergeet.

Daar de Heilige Nicolaas van Myra ook patroonheilige is van de zeelieden, beschermt hij de pelgrims, die de nacht van zaterdag op zondag, de overtocht maken naar Patras in Griekenland, een tocht van meer dan 15 uur.

Zondag 15 september : Bari - Patras

Het is in het midden van de nacht dat de veerboot hen van Italië naar Griekenland brengt, nl. de haven van Patras.

Tijdens de overtocht mediteren de pelgrims over de ware toedracht van een bedevaart aan de hand van de drie grote antieke bijbelse feesten: Pasen, Pinksteren en het Loofhuttenfeest.

Het lange wachten tijdens de nacht

Griekenland aan de horizon

Maandag 16 september : Patras - Glifada

Na Patras verlaten te hebben, rijdens ze over de brug die recent de Peloponesos met het vasteland verbindt. Zij rijden doorheen Naupaktos. Het is daar dat in de baai de grootste zeeslag aller tijden plaats vond: Lepanto. Dit is immers de italiaanse naam van de stad.

Het standbeeld van Cervantes, die het gebruik van zijn linker hand verloor tijdens de slag van Lepanto

Het was op 7 oktober 1571 dat, Don Juan van Oostenrijk, aan het hoofd van een coalitie van vloten van katholieke mogendheden, de Turkse vloot versloeg. Het Ottomaanse rijk zou nooit meer dezelfde macht hebben als voorheen. Het verloor 20.000 (!) manschappen en 137 schepen tijdens deze vreselijke slag. Daar de overwinning werd toegeschreven aan het bidden van de rozenkrans, werd door Paus Pius V, het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans op 7 oktober vastgelegd.

De haven van Naupactos, alias Lepanto

Zij logeren lansheen de kust in Glifada.

Dinsdag 17 september : Glifada- Itea

Glifada

Het was een mooie tocht van 60 km langsheen de kust van Glifada tot Itea. Nogal heuvelachtig, maar zonder bijzondere inspanningen. De weg is breed en voor één keer voelen zij zich veilig.

Het is een gave Gods zodoende, doorheen een mooi landschap met een blauwe hemel en wolken, de "innerlijke stilte" te ontdekken wat elke pelgrim tot bezinning brengt.
Jean-Claude Gourcy schrijft :

"Ce silence est cet état de l'esprit et le signe d'un être en pleine possession de lui-même ou si l'on préfère, en telle dépossession de lui-même qu'enfin il s'est trouvé.
Alors le regard purifié que le pèlerin pose sur l'horizon qu'il traverse a le don de l'investir du silence intact et prodigieux des choses et d'induire en lui le vrai Silence.
L'arbre que l'on frôle, les villageois que l'on salue, la côte dont on aperçoit les courbes, les coteaux qui s'inclinent et tant d'autres de moindres choses, rayonnent invisiblement un silence qui nous pénètre et qui agit en nous comme un sédatif puissant et suave.
Qui cherche le silence apprendra infiniment auprès des choses."

Itea in de verte

Woensdag 18 september : Itea - Delphi

Itea verlatend, rijden zij doorheen eindeloze olijfvelden.

Zij beslissen de geplande route te verlaten, en beklimmen de bergweg naar Delphi . Het is 11 km steil opwaarts, maar op het einde aanschouwen zij de pracht van de Griekse tempels.

Dit was het hartje van de antieke godsdienst van de Grieken. De Openbaring heeft ons gelukkig de weg getoond.

Zij blijven ter plaatse logeren in een spotgoedkoop hotel.

Donderdag 19 september : Delphi - Gravia

De bergwegen vergen een bijzondere insannning aan de moedige pelgrims. De horizon wordt gedomineerd door de Parnassusberg, in de Oudheid de pleisterplaats van Apollo en de muzen, negen dochters van Zeus. Laten we hopen dat zij opnieuw onze "dichter-pelgrim" zullen inspireren.

Het is de ganse griekse mythologie die ze voor ogen zien.
Zij doorkruisen het bergdorp Eptalopos en daarna is het een welkome afdaling naar Gravia, waar zij logeren.

Vrijdag 20 september : Gravia - Chalvantzeika

Zij verlaten eindelijk het gebergte dat zij sedert Itea aanvingen. Het waren zeer vermoeiende dagen - met 20 kg bagage op de fiets - maar het heeft hen de kans geboden prachtige landschappen te ontdekken en de Griekse mythologie op te rakelen.
Vandaag was het dus een echte opluchting van bergaf over vele kilometers naar Lamia te rijden. Deze stad heette, ten tijde van het byzantijnse rijk, Zitouni. Tijdens de katastrofale vierde kruistocht, van 1204, werd ze ingenomen door de kruisvaarders en werd ze omvormd tot een latijnse baronnie.

Op weg naar Lamia

Dit gebergte huist ook vele wintersportoorden, maar door de economische crisis zijn ze velaten.
Ze zien menige orthodoxe kerk, en in een ervan die ze bezoeken worden ze gul onthaald door twee dames, die een liturgie voorbereidden. Het idee van een bedevaart tot Jeruzalem bevordert de oecumenische dialoog.
Zij logeren aan de kust in Chalvantzeika.

Zaterdag 21 september: Chalvantzeika - Steno Artimisiou

De weg volgt de kust op een bepaalde afstand. Het is een tocht van 47 km doorheen olijfbomen die tot de gezichtseinder rijken. Prachtige uitzichten.

De dorpsinwoners interesseren zich aan de pelgrims die naar Jeruzalem trekken. Vaak leidt dit tot hartelijke ontmoetingen.

Michel Duponcheele legt de doelstellingen van de pelgrimstocht uit aan jongeren uit een dorp

Aangezien de pelgrims morgen in Volos opgewacht worden door een luxemburgse vriend van Michel Duponcheele, beslissen zij de af te leggen afstand van deze dag, te beperken en logeren in een kleine badstad langsheen de baai van Glifas, Stilida. Het is de toegang tot de zee van de stad Lamia. Een gelegenheid om wat ook deel uitmaakt van de pelgrimstocht uit te voeren: de was....

Zondag 22 september : Steon Artimisiou- Volos

Zij leggen 67 km af langsheen de kust, maar ontmoeten een aantal behoorlijk steile hellingen.

Het strand van Volos
s'Namiddags worden ze hartelijk ontvangen door een vriend van Michel Duponcheele, lid van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem (Landscommanderij Luxemburg), de heer Philippe le Möller. Zijn woning aan het strand zal hun twee dagen rust bieden.

Dinsdag 24 september : Volos

Dank zij deze rustdag herwinnen zij hun krachten. Het onthaal van Philippe le Möller is onvergetelijk. Hij heeft ze ook de klassieke Griekse keuken doen ontdekken. In deze rustgevende omgeving denken ze nochtans aan de harde weg naar Jeruzalem, die hen nog te wachten staat. Indien de weg hard is, zal het de harten minder hard maken, door talloze kleine gestes die de ware caritas uitmaken. Zij leren meer en meer hoe zij rijk zijn in liefde.

Wat een mooi beeld voor de echtgenotes: Michel Duponcheel en Xavier de Witte doen de vaatwas

Woensdag 25 september : Volos - Agiokampos

Het is met enige moeite dat zij afscheid nemen van hun gastheer. Jean-Claude de Gourcy schreef voor hem dit gedicht als dank en aandenken.

SAS EFCHARISTO, Philippe. SAS DOUME SYNTOMA KAI FILIES.

" Il y a des terres de repos
dont celle chez Philippe le Moller à Volos
ou nous avons vécu un merveilleux moment.
Il y a des terres d'arrachements
et de tout ce qui est encombrant.
Il y a des terres et des pierres
qui m'évite de revenir en arrière.
Il y a la route qui creuse les oreilles
afin d'entendre ce qui émerveille.
Il y a enfin des lieux saints et sacrés
qui apporte à l'œil purifié
par le chemin, un message de liberté.
Mais quel est cet étrange phénomène
qui durant des semaines m'obsède ?
Ce n'est ni la rêverie d'un poète
ni encore d'un quelconque ascète.
Ce n'est non plus le message d'un illuminé
mais tout simplement le signe de la beauté,
de la vérité, et de l'universalité "

Zij leggen 105 km af vanuit Volos, de haven die ook Jason en zijn kompanen de argonauten zag vertrekken, doorheen de provincie Larissa. De stad zelf laten zij letterlijk links liggen. Het was deze stad waar Achilles geboren werd. Het kende ook een heilige Achilles, pelgrim naar Jeruzalem en later bisschop. Hij was aanwezig op het concile van Nicea in 325. Hij had, zoals onze paus Francicus, vooraal aandacht voor de armen, de zieken en de vreemdelingen. Zij rijden doorheen een woud om Agiokampos op de kust te bereiken.

Volos, waaruit Jason vertrok, de mythe die het Gulden Vlies inspireerde

Zij rijden via de charmante stad Agia.

Agia

Donderdag 26 september : Agiokampos - Leptokaria

Het is een aangename fietstocht, met niet te moeilijke hellingen, langsheen de kust. Menige badplaats, maar weinig toeristen. De pelgrims doorkruisen tenslotte de vlakte met kleine landbouwuitbatingen en ook menige schaapsteelt.
Tenslotte bereiken zij Leptokaria, een bekende badplaats, waar zij logies vinden voor 9 euro (dubbele kamer!). De kaap van de 3000 km is gehaald: 3150 km!
Leptokaria is ook de streek waar Orpheus leefde, althans wanneer hij niet op reis was. Hij reisde veel met de Argonauten en zijn zang bepaalde de kadans van de roeiers en deed hen aan de dodelijke verleiding van de Sirenen weerstaan. De figuur van Orpheus werd door de Griekse bisschop Clemens van Alexandrië, vergeleken met de figuur van Christus om zo de heidenen te bereiken. Hij was een van de grote denkers van de oorspronkelijke christelijke kerk. Hij vond dat het ware geloof niet verbonden was met uiterlijke tekenen maar zich uitte in het hart van de mens. Materie tot nadenken....

De kruisvaardersburcht van Platamonas

Vrijdag 27 september:Leptokaria - Alexandreia

Zij vervolgen hun weg langsheen de kust. De wegen zij weinig druk wat een verademing is. Weldra rijdens zij doorheen de delta van Thessalonika. Overal ziet men katoenvelden.

Zaterdag 28 september : Alexandreia - Thessalonika

Griekenland is echt een land van kontrasten. Alexandreia verlatend, een stad die niet zo veel te bieden heeft rijden zij in de richting van Thessalonika. Het zijn 70 km van smalle wegen langsheen de snelweg. Gelukkig biedt deze een referentie, want de aanwijzingen langs de weg zijn onbestaand. Het is het seizoen van de katoenoogst. Het lijkt wel sneeuw langsheen de weg. De regio is zeer vruchtbaar.

In de buurt van Thessalonika, een grote industriële stad, merkt men zowel een bloeiende nijverheid als verlaten fabrieksgebouwen. In het stadscentrum zijn de terrassen druk bezocht. Het uitzicht op de zee gewoon fantastisch.

Thessalonika, ook een belangrijke havenstad, telt bijna een miljoen inwoners. Het werd gesticht door Cassander, de koning van Macedonië, die het de naam gaf van zijn echtgenote, halfzus van Alexander de Grote. In het jaar 50 bracht de Heilige Paulus er de Blijde Boodschap en veroorzaakte menige bekering. Wanneer het christendom de staatsgodsdienst werd in het romeinse rijk, werden tempels omgebouwd tot kerken, zoals de "Rotonde" oorspronkelijk een tempel ter ere van Zeus.

Ten tijde van de kruisvaarders werd de stad ingenomen ten koste van het byzantijnse rijk. Later behoorde de stad tot het ottomaanse rijk.
Langsheen de weg krijgen de pelgrims vaak aandacht. Sommigen mompelen "Jeruzalem", of wuiven naar hen toe. De pelgrims nemen deze blikken, deze glimlachen met hen mee. De toeschouwers langs de weg wachten op God weet wat. De pelgrim kent zijn doel. In zijn innerlijk mijmeren, draagt hij hoop en ook gebeden en geheimen, zoals deze vrachtwagenchauffeur die hen een paar cent meegeeft met de vraag een kaars aan te steken in Jeruzalem.

De "witte toren" maakte deel uit van de stadsmuren

Maandag 30 september : Asprovalta- Loutra Elefteron

De eerste lezing van de dag inspireert want het verwijst naar Jeruzalem
Zacharia 8 : Dit zegt de Heer: Ik keer terug naar de Sion en kom in Jeruzalem wonen. “Stad van trouw” zal Jeruzalem heten, en de berg van de Heer van de hemelse machten “Heilige berg”.

Asprovalta verlatend, volgen zij de kust naar het Oosten. Voordat ze de delta van Strymona oversteken, rijden zij langs Nea Kerdilia, in de oudheid Argilos genaamd. Herodotus vermeldt het als de eerste stad die de Perziche koning Xerxes innam, na het overtseken van de Strymona delta, maar in omgekeerde richting. Hij was op weg naar Athene.
De pelgrims rijden door onbekende oorden. Een verlaten kust met een ongerepte weelderige natuur. Na 55 km vinden zij logies in een klein hotel te Loutra Elefteron. Opnieuw blijken de Grieken zeer gastvrij te zijn.

Dinsdag 1 oktober : Loutra - Eleftrion Xanthi

Steeds de kust volgend rijden zij door een dicht beboste regio. Het landschap is prachtig. Zij rijden via Kavala, het vroegere Neapolis of in de VIII e eeuw Christoupolis, de stad van Christus.

De kust bij Kavala

Aangekomen in Xanthi, een stad waarvan 40 % van de inwoners van Turkse afkomst is, houden zij halt in een klein restaurant waar de eigenaar hen sardienen aanbiedt, opnieuw een voorbeeld van de Griekse gastvrijheid.

Psalm 131 is zo goed van toepassing bij de pelgrims in dit gevorderd stadium van hun onderneming:

"Mijn hart verheft zich niet, o Heer',

Mijn ogen zijn niet hoog; 'k verkeer,

Ik wandel niet in 't geen te groot,

Te vreemd is voor Uw gunstgenoot.

Heb ik mijn ziel niet stil gezet,

En mij verloochend naar Uw wet,

Gelijk het pas gespeende kind

Zich stil bij zijne moeder vind?

Mijn ziel, die naar den vrede haakt,

En 't morrend ongenoegen wraakt,

Is in mij als een kind gespeend,

En heeft zich met Uw wil vereend."

Woensdag 2 oktober : Xanthi - Komotini

Het is een koele morgen, slechts 10°, en er waait een hevige wind.

In het midden van een meer ontdekken zij een kerk toegeschreven aan Sint Niklaas en een kapel ter ere van OLV Boodschap. Het is een serene omgeving.

Zij worden onthaald door een orthodoxe priester die ook Frans kan spreken. Hij biedt hen CDs aan.

Op de Athosberg maakte deze priester kennis met een jonge Belg die thans orthodoxe priester is in Brussel. Een kleine wereld: hij is de zoon van vrienden van Jean-Claude de Gourcy.

Ghislain della Faille, Xavier de Witte, Michel Duponcheele en Richard Lambert

Na 57 km bereiken zij Komotini waar zij logeren. Archeologische opgravingen hebben er de stadsmuren uit de tijd van keizer Theodosius blootgelegd, met een opschrift "door Theodosius gebouwd". Hij was het die de christelijke leer, deze van het concilie van Nicea, als officiële godsdienst opdrong, terwijl het tot dan, enkel toegelaten was. Thans waren het de heidenen en ketters die vervolgd werden.

Donderdag 3 oktober : Komotini - Alexandroupoli

Vandaag hebben zij reeds 3652 km afgelegd! Het is ijskoud, nauwelijks 7° C. De hemel is bewolkt en zij hebben de wind tegen. Ongeveer middenweg, scheidt een gebergte hen van de zee. De hellingen lijken mee te vallen, maar dit zal wel te maken hebben met de twee maanden oefening. Het is een wilde natuur met eikenbossen.
De automobilisten zijn voorzichtig, en toeteren met een vriendelijk gebaar. Vaak krijgen zij een paar muntstukken om een kaars te branden in Jeruzalem. Het zijn vluchtige contacten maar die bijblijven.
In de dorpen ontdekken zij de eerste moskeeën.

Turkije is vlakbij, op 40 km van Alexandropouli, stad die zij weldra bereiken. Het is genaamd in aandenken van koning Alexander de Iste van Griekenland. Van hier ziet men het eiland Samothraki, beroemd omwille van de Nike die in het Louvre muzeum wordt bewaard.

Het eiland Samothraki is van Alexandropouli te zien © Pjposullivan

Vrijdag 4 oktober : Alexandropouli - Kesan

Het is ijskoud, slechts 3° en zij ervaren een sterke tegenwind.

Voor het vertrek vanuit Alexandropouli:Charles Ullens, Richard Lambert, Xavier de Witte, Michel Duponcheele, Ghislain della Faille et Jean-Claude de Gourcy

Rond de middag bereiken zij de turkse grens. De formaliteiten, zoals aankoop van een visum, nemen heel wat tijd in beslag. Zij ontmoeten er drie Nederlanders die per fiets naar Istanbul trekken. Wat verder een Fransman te voet, op weg naar Jeruzalem. Hij doet dit in een kader van een vredesactie na het bereikte economisch akkoord tussen de Europese Unie en Israël. Hij trok net door een eerste turks dorp , waar jongeren hem, met mes in de hand, kwalijk aanspraken. Hij was door dit incident zwaar getraumatiseerd. Zij wensen hem veel sterkte toe. Het riep ook herinneringen op bij Michel Duponcheele die, een paar jaar geleden, te voet vanuit Bastenaken naar Jeruzalem trok.
Ter hoogte van Kesan, na een 70-tal kilometers te hebben afgelegd, stoppen zij bij een benzinestation waar zij een kamer kunnen huren. Er geen restaurant in de buurt. De pompbediende laat hen toe een omelet te bakken met wat tomaten, eenvoudige maaltijd dat zij gretig verorberen.

Michel Duponcheele aan het fornuis, met hulp van Charles Ullens en Richard Lambert ; Ghislain della Faille verheugt zich alvast op het "festijn"

Zaterdag 5 oktober : Kesan - Tekirdag

Het is ijskoud maar de hemel is blauw.
De tocht biedt niet veel moois. Een aantal serieuze hellingen en een weg van 87 km. Gelukkig zijn er soms wegwerkzaamheden die hen toelaten op het werf te rijden, en zo aan het drukke verkeer te ontsnappen.

Tekirdag werd tijdens het byzantijnse rijk Bisanthe genoemd, een geleurde stad met vele verschillende rassen. Na de oorloegen van de laatste eeuwen werd het ethnisch gezuiverd. De Franse kineast Henri Verneuil is er een sprekned voorbeeld van. Hij ontsnapte gelukkig uit zijn geboortestad met een paar familieleden en belandde op 4-jarige leeftijd in Frankrijk om daar zijn schitterende carrière te kennen. Waarom kunnen mensen zo haatdragend zijn tegenover iemand die gewoon "anders "is?

Zondag 6 oktober : Tekirdag - Silivri

Zij doorkruisen Thracië een regio dat vanaf de Iste eeuw gekerstend werd en daarom ook vele martelaars kende. De Bulgaren bekeerden zich pas in de IX de eeuw. Langsheen de zee van Marmara rijdend, ervaren zij een minder koude wind. Zij rijden op de pechstrook van een expressweg.

Silivri in de XIX de eeuw. Vooraan de lange brug opnieuw ten tijde van Soliman de Grote gebouwd

Vele automobilisten toeteren en richten hen een teken van vriendschap. Hoe meer zij Istanbul naderen hoe mer zij de economische bloei van dit land ontdekken. Na een 70-tal km logeren zij in Silivri, een havenstad dat door de eeuwen heen, oorlogsschade leed. Zelfs de toepen van Godfried van Bouillon plunderden de omgeving....

Het huidige vreedzame Silivri

Maandag 7 oktober : Silivri - Buyukcekmeçe

Zij zijn verplicht de snelweg te volgen, zonder pechstrook! Doodsgevaarlijk. Gelukkig
vinden zij na een 15-tal kilometers binnenwegen die hen dichter bij de kust brengen.

De brug gebouwd ten tijde van Soliman de Grote

Zij houden halt in Buyukcekmeçe dat reeds deel uitmaakt van het Groot Istanbul, een megastad van 13 miljoen inwoners. Het draagt deze naam nog maar vanuit de periode van Kemal Atatürk, terwijl het voorheen Byzantium en nog ervoor Constantinopel heette. Het was in 330 na Christus, dat Keizer Constantijn de Grote dit nieuwe Rome bouwde. Het verklaart ook waarom het eerste concilie van Nicea (325) daar nog niet plaatsvond maar aan de andere zijde van de Bosporus.

Dinsdag 8 oktober : Istanbul

Het is een dolle ochtend met de continue stress van een onbeschrijfelijk druk verkeer. Zij trachten dit te ontwijken, maar hoe dichter zij het centrum benaderen, hoe enger.

Het verkeer is een permanent gevaar

Wel zijn zij onder de indruk van de economische opbloei van Turkije.

Wat een opluchting: de Bosporus is bereikt

Istanbul heeft een diameter van 60 km, hetzij Brussel- Namen! Tenslotte bereiken zij het Taksim plein met in de buurt het Belgisch consulaat. De heer Eric Blétard van de AWEX (het Waals export agentschap) en Mevrouw Gisèle Marien bieden hen een gul onthaal. De consul is afwezig maar zal ze morgen ontvangen. Zij willen hen zelfs logies aanbieden maar tenslotte verkiezen zij allen samen te logeren bij de franciscanen.
Hun klooster ligt vlak naast het zorgvuldig bewaakt Frans consulaat. Dit werd gebouwd op het terrein dat Frankrijk aangeboden kreeg van Soliman de Grote in de XVI de eeuw.

De parochie van Saint Louis des Français

In de rustige sfeer van het klooster kunnen zij bijkomen van de stress tijdens de tocht doorheen de stad.

Woensdag 9 oktober : Istanbul

Dank zij de tussenkomst van het Belgisch consultaat, en in het bijzonder de hartelijkheid van de heer Eric Blétard en zijn medewerkster Mevrouw Gisèle Marien, logeren zij bij de Franciscanen op het terrein van het Frans consulaat. Dit omvat ook de Franse internationale school.

Het Frans consulaat naast het klooster van de Franciscanen

Thans stelt zich de vraag hoe hun tocht verder te zetten. Deze was oorspronkelijk gepland doorheen Turkije tot in Iskenderun. Er zijn echter geen bootverbindinen meer vanuit Turkije onaar Haïfa. Ook kan men het Heilig land niet meer per vliegtuig bereiken vanuit Adana. Daarenboven verbiedt het State Department momenteel aan amerikaanse staatsburgers zich in zuid-oost Turkije te begeven.

Anatolië per fiets doorkruisen, om daarna per bus - men mag geen fiets meenemen op de trein - terug te rijden naar Istanbul is geen optie. Het gaat hem niet om een fietstocht, niet om zoveel kilometers af te leggen, maar om een bedevaart waar elkeen op weg is naar het aardse en ook het hemelse Jeruzalem. Trouwens zij hebben reeds, sedert het vertrek uit de Zavelkerk, 4200 km afgelegd! Er komen nog vele kilometers doorheen de vallei van Jezreel, Galilea, Samaria om zo Judea te bereiken.

Dus beslisten zij raadzaam om op vrijdagavond om 23 uur het vliegtuig naar Tel-Aviv te nemen. De fietsen moeten deels gedemonteerd worden. Dan moeten zij naar de luchthaven gebracht; geen eenvoudige zaak.
Zij worden hartelijk onthaald door de Belgische consul-generaal de heer Henri Vantieghem en de heer Eric Blétard van de AWEX.

De pelgrims in gesprek met de belgische consul-generaal.

De Agia Sophia of "Heilige Wijsheid" met eronder een panoramisch beeld van Istanbul

Donderdag 10 oktober: Istanbul

De dag vangt aan met de Misviering in de kapel van de Franciscanen. De kerk zelf van "Saint Louis des Français" is gereserveerd voor de zondagmissen.

"Saint Louis des français" in het Franciscaans klooster

Elke dag wordt de Mis in een andere taal opgedragen. Vandaag het Italiaans. De eerste lezing is wat somber maar de Psalmen zijn een hart onder de riem:

"Met heel mijn hart wil ik U loven, o Jahweh en al uw wonderen vermelden; In U mij verheugen en juichen, Uw Naam, Allerhoogste, bezingen!"

De Franciscaanse gemeenschap bestaat uit vijf broeders, allen met een verschillene nationaliteit. De broeder overste is Fransman. Zij wonen niet zozeer in een vijandige omgeving, maar in een volledig vreemde cultuur. Het gevoel van vervreemding, van afzondering, dat ook de pelgrims sedert enige tijd ervaren, moet ook de hunne zijn.

De modaliteiten voor hun vertrek liggen vast. De fietsen worden gedeeltelijk uit mekaar gehaald en verpakt in kartonnen dozen om op het vliegtuig te kunnen.

Gelukkig verzorgt het Frans consulaat het transport ervan.

Het vertrek is s'anderendaags om 23 u 30; aankomst in Tel-Aviv zaterdagochtend 2 uur! Thierry Dewandre, die hen had verlaten omwille van familiale omstandigheden, heeft hen thans opnieuw vervoegd. Zij zijn dus opnieuw met zeven pelgrims.

Nu er wat vrije tijd is, bezoeken sommigen de stad met de Ahia Sofia, de moskee Sultanahmet Camii en de musea van Topkapi.

Vrijdag 11 oktober : Istanbul

De pelgrims hebben het voorrecht Pater Gwenolé Jeusset te ontmoeten, voorzitter van de international commissie van de Francicanen voor de relaties met de Islam. Hij legt de nadruk op de noodzaak tijdens interreligieuze contacten de andere te leren kennen en respect op te brengen voor de verscheidenheid. Hij oordeelt dat Europa ongelijk heeft Turkije op afstand te houden en hierdoor aan te moedigen zich naar de landen het Midden-Oosten en Noord-Afrika te keren.
In Turkije zijn de moskeeën voor iedereen toegankelijk.

Zaterdag 12 oktober : Lod - Tel-Aviv
Om 3 u s'morgens aangekomen op de luchthaven Ben Gurion te Lod (het oude Lydda) , en na de formaliteiten aan de grens en de douane, krijgen zij hun fietsen terug die ze opnieuw in mekaar knutselen. Zij rijden via de snelweg naar Tel-Aviv, om geen langere weg op te gaan, na deze slapeloze nacht. Zij vinden er een eenvoudig hotel. Gelukkig kunnen zij vroeg in de morgen hun kamers betrekken en, na een ontbijt, vinden zij eindelijk wat rust.

Het terug in mekaar knutselen van de fietsen is niet eenvoudig

Tel-Aviv: voor één keer in een hotel

Zondag 13 oktober : Tel-Aviv - Mikhmoret

Dit oponthoud in Tel-Aviv, in een hotel vlak aan de zee, was deugddoend. Tel-Aviv dankt zijn naam aan de wijk in Babylonië waar de Joden in ballingschap verbleven (zie het Boek Ezechiël).

Thierry Dewandre, Xavier de Witte, Michel Duponcheele, Ghislain della Faille, Jean-Claude de Gourcy, Richard Lambert, et Charles Ullens voor het vertrek.

Na deze rustdag hernemen zij hun pelgrimstocht per fiets en rijden, hetzij langs de kust doorheen agglomeraties, hetzij op de snelweg. Zij doorkruisen Herzliya, stadsnaam ter ere van Therodore Herzl die als joernalist de degradatie van Dreyfus in de Militaire School te Parijs meemaakte, en eruit besloot dat joden nergens vrede zouden kennen tenzij in een land dat ze zelf zouden stichten.
Zij rijdens langsheen de mooie badstad Netanya, en na 70 km bereiken zij Mikhomoret waar zij in een soort hippie kamp een slaapzaal voor hun zeven vinden. Deze nacht wordt het een gevecht met de muggen.

Michel Duponcheele heeft een nieuwe roeping ontdekt: kok.

Maandag 14 oktober: Mikhmoret - Nazareth
Het is zonder teveel heimwee dat ze Mikhmoret verlaten, want toen zijn aankwamen was er in feite geen behoorlijk logies meer voorhanden.

Xavier de Witte bereidt zich voor om Mikhmoret te verlaten

Zij verlaten de kuststreek, om de vallei van Jezreel te doorkruisen waar een heuvelachtig landschap zich voordoet, wat de pelgrims echter geenszins afschrikt. Zij willen per se s'avonds Nazareth bereiken. Jezreel is ook de vallei door de Meggidoheuvel gedomineerd, het Armageddon van de "Openbaring volgens Johannes"die de strijd tussen het Kwade en het Goede daar in de eindtijd plaatst.

De middagpauze: Richard Lambert, Xavier de Witte, Thierry Dewandre, Charles Ullens, Jean-Claude de Gourcy, Ghislain della Faille en Michel Duponcheele.

Voor Nazareth zien ze in de verte de Thaborberg, de traditionele plaast van de Transfiguratie. Sommigen wensen de bergtop per fiets te beklimmen!

Charles Ullens bereikt de top van de Thaborberg

Charles Ullens, Michel Duponcheele en Thierry Dewandre boven op de Thaborberg

Xavier de Witte en Jean-Claude de Gourcy net voor Nazareth

Dinsdag 15 oktober : Nazareth

De pelgrims nemen een rustdag maar bezoeken ook de heilige plaatsen die deze stad biedt. Er zijn 66.000 inwoners waarvan 70 % moslim.

Toen de Kruisvaarders Galilea bereikten, was de basiliek uit de tijd van de Heilige Helena, in ruines. Tancred, prins van Galilea herbouwde de basiliek. Met het ottomaanse rijk was het opnieuw een moielijke tijd voor de christelijke pelgrims. Het duurde tot in de XVIII de eeuw dat de Franciscan toestemming kregen een nieuwe basiliek te bouwen. Deze werd jammer genoeg inde zestiger jaren afgebroken een vervangen door een groots gebouw dat niet elkeen inspireert.

De basiliek met de grot dat het huis van Maria en Jozef was. Erboven een baldakijn geschonken door Koning Boudewijn en Koningin Fabiola

Het aantal pelgrims is er zeer groot, het ganse jaar door.

Woensdag 16 oktober : Nazareth - Meer van Galilea

Bij het vertrek uit Nazareth : Ghislain della Faille, Xavier de Witte, Jean-Claude de Gourcy, Richard Lambert, Charles Ullens, Thierry Dewandre en Michel Duponcheele

Onze pelgrim-dichter getroffen door de bijzondere serenitiet van het meer stuurt dit gebed:

" Terre divisée et pourtant terre promise
objet de toutes les convoitises
tant que les hommes n'auront pas entendu
le message de Celui qui est venu.
Mais elle est ailleurs cette terre promise
et n'est pas en devenir une terre conquise.
Hommes de peu de foi, d'espérance et de charité
nous ne pensons qu'à posséder et dominer
nous prenant pour des dieux
voulant même parfois s'accaparer de Dieu
alors qu'Il se donne
et n'appartient à personne.
C'était ici. Il a vu ces monts transjordans.
Il a vu ces falaises rougeâtres du Golan
avant de connaître l'ultime colline du miracle crucifiant.
Mémorial d'un événement de salut,
il a foulé ces monts pentus
mais il n'y a plus en creux
gravé en ces lieux
que l'emprunte de son pied
en laissant par cet inneffable contact, l'aspiration
d'une terre lointaine, source de sa Révélation.
Comme l'icône de son mystère, Il a laissé pour nous dans ces sites
l'irradiation active de son amour lors de nos visites
incitant les hommes sur ce seul chemin
à Le suivre et accomplir leur destin.
Seul un pèlerin est capable parfois d'en écouter
la clameur muette et se réveiller
en mettant l'oreille sur ce sol sacré.
Il devient le compagnon, le confident émerveillé
d'une attente perpétuelle
alors que n'est plus ici ce qu'elle avait d'éternelle
sinon l'espoir de la Jérusalem éternelle.
Le pèlerin hante les bords du lac de Galillée
en recherche au sens de sa destinée,
lieu de paroles et d'injonction
ou retentit l'incontournable invitation
à la béatitude de la conversion
car en rôdant en ces lieux retentit l'interpellation.
De lieu en lieu, le pèlerin parvient au Golgotha
et ne peut éviter de considérer ce morceau de terre là
comme étant le Saint des Saints, après avoir un instant hésité.
Le Christ n'a rien laissé d'autres sur cet arpent de sol sanctifié
que le mystère de son inconcevable pauvreté
et de son incommensurable générosité.
Il est absent de ce lieu, sauf pour cela,
et c'est cela seul qu'il faut y chercher.
Jusqu'ici, c'est facile d'y venir
mais bien trop difficile d'y bien venir.
Moi, je sais mais ne peut l'expliquer ".
Jean-Claude

Donderdag 17 oktober : Tabgha - Tiberias

Zij verlaten het zo rustig benediktijnenklooster van Tabgha, om naar Tiberias te rijden. Deze stad, gebouwd door Herodes Antipas, wordt niet vermeld in de Evangelies. De vrome Joden vermeden ze omdat ze onrein was, immers gedeeltelijk gebouwd op een oude grafplaats.

Zij rijden naar de Berg der Zaligheden waar het zicht op het meer zo goed past bij een van de mooiste pagina's van de Evangelies.

Zicht op het meer van Galilea vanuit de Berg der Zaligheden

Vandaar dalen zij af naar de ruines can Capharnaum waar Christus een tijd in het huis van Petrus leefde. Zij bezoeken er ook de synagoog waar hij onderwees.

De synagoog uit de IVde eeuw, gebouwd op deze uit de tijd van Christus (deze laatste in basaltsteen)

Daar ontmoeten zij een priester uit Virton, verantwoordelijke voor de bedevaarten van het bisdom Namen, die Richard Lambert kent. Hij nodigt ze uit om met hen te lunchen.

s'Avonds logeren zij in een ander mooi plekje rond het meer het huis "Oasis Emmannuelle" in Tiberias, vlak naast de vesting van de kruisvaarders.

Vrijdag 18 oktober : Tiberias - Beith Shean

Bij dageraad wonen zij de Heilige Mis bij. Hierbij overhandigen hen een paar gelovigen giften voor het weeshuis in Bethlehem. Discreet en genereus. De zonsopgang over het meer is onvergetelijk.

De Mis bij dageraad
Met moeite verlaten zij het de "Oasis" boven Tiberias, door de franse gemeenschap "l'Emmanuel" beheerd. Vlak ernaast ruines van de vesting van de kruisvaarders.

Rechts is een overblijfsel van het fort van de kruisvaarders

Voor het vertrek vanuit de "Emmanuel" gemeenschap

Zij rijden naar het zuiden,verlaten weldra het meer om naar Beth Shean te rijden. Dit is langs de bekende weg nummer 90 die van Libanon tot Eilat aan de Rode Zee loopt.
Beith Shean heeft niet veel te bieden tenzij de archeologische vondsten op de heivel van de oude stad Scythopolis die tot de Griekstalige steden van de Decapolis hoorde

De "tel" van Beth Shean met ruines uit de tijd der Romeinen

Zaterdag 19 oktober : Beit Shean - Jericho

Zij leggen 82 km af om vanuit Beith Shean de Jordaanvallei volgend Jericho te bereiken. Gelukkig regent het s'morgens wat de temperatuur afkoelt. Waar het Meer van Galilea zich reeds 200 meter onder de zeespiegel bevindt, wordt het - 400 meter voor Jericho en de Dode Zee.
Daar het shabat is, nauwelijks verkeer op de weg tot ze de checkpoint bereiken om zo het deel van Cisjordanië dat door de Palestijnse overheid wordt gecontroleerd binnen te treden. Vanaf daar is het een triest schouwspel van plastic en ander afval overal langsheen de weg.
Tenslotte bereiken zij Jericho die beweert de oudste stad te wereld te zijn.

Het is de eerste stad dit Josue veroverde toen hij het land van Kanaan binnenviel. Hij maakte de stad met de grond gelijk en vermoordde alle inwoners. Ook sprak hij een verdoemenis uit over wie de stad terug zou willen opbouwen. Gelukkig biedt het Nieuwe Testament een ander verhaal: dit van de liefde en de barmhartigheid. Christus genas er blinden en ontmoette er Zacheus.

De parochie van de Goede Herder in Jericho

De Franciscanen die de katholieke (latijnse zoals men daar zegt) parochie voor hun rekening nemen hebben maar weinig gelovigen. Slecht 1 % van de bevolking is christen en hiervan is de meerderheid katholiek (juistgeteld 54 families). Zij bieden hen logies aan in een collectieve slaapruimte.

Zicht op Jericho van op de Berg der Verzoeking

Zondag 20 oktober : Jericho - Taybeh

Taybeh is het Ephraim van uit de tijd van Jezus Christus. Hij vluchtte er na de verrijzenis van Lazarus omdat de Sadduceeërs hem wouden doden. Het is een dorp dat 100 % christen is, temidden van Samaria. Charles de Foucauld, die in de voetstappen van de Heer, Palestina doorkruiste, vertoefde er. Daarom bouwde de Franse Landscommanderij van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem, er een pelgrimshuis. De vroegere Landscommandeur voor Frankrijk, generaal de Chizelles, vierde er zijn 100 ste verjaardag! Onze pelgrims zijn er te gast.

De weg van Jericho naar Taybeh

Boven het altaar een mozaiek die de ontvangst van Christus door de invoners van Ephraim voorstelt.

Maandag 21 oktober : Taybeh - Jeruzalem - Bethlehem

Daar Taybeh, net zoals Jeruzalem hoog gelegen is in het gebergte van Judea, is de weg niet te steil.

Wat een emotie wanneer zij eindelijk het opschrift Jeruzalem voor hen zien.

Lauda Jerusalem

Het "Lauda Jerusalem" weerklinkt in de hoofden. Zij rijden langsheen de muren van de oude stad omdat zij Bethlehem willen bereiken. Deze prachtige stadsmuren danken we aan de Soliman de Grote en dateren dus uit de XVI de eeuw. Zij geven een goed beeld van hoe de stadsmuren uit de tijd van Christus eruit zagen.

Een halte voor de poort van Damascus

Zij maken even halt bij de het Dominicaans klooster, beter bekend als "Ecole Biblique de Jérusalem", in de XIX de eeuw gesticht door de beroemde Pater Lagrange. Deze instelling heeft enorm bijgedragen tot de archeologie van de Bijbel en heeft een enorme bibliotheek. Vlak ernaast de Sint Stefaanskerk, die de eerste martelaar van het christendom herdenkt.

Een halte voor de "Ecole Biblique de Jérusalem"

Om Bethlehem te bereiken moeten ze doorheen de scheidingsmuur die het Israëlisch grondgebied hermetisch afscheidt van Cisjordanië. Terwijl men hier vreesde dat, bij de checkpoint, eventueel problemen konden rijzen omwillle van de fietsen, werden zij voorbijgewuifd door de grenswachten.

In Bethlehem aangekomen rijden zij naar het weeshuis, in de ganse wereld beter bekend als "la crèche". Zuster Elisabeth Noirot onthaalt hen zeer hartelijk. Eindelijk zien zij de instelling waarvoor zij bijna drie maanden lang, dag na dag, hun pelgrimstocht doorzetten. Sommigen kunnen hun emoties niet bedwingen.

Zij worden gelogeerd in het bijhorende pelgrimshuis. De echtgenote van Jean-Claude de Gourcy is reeds aangekomen, om er een paar weken als vrijwilliger te helpen bij de opvang van de kinderen. Jean-Claude de Gourcy blijft met haar ter plaatse, ook als vrijwilliger.

Het middagmaal in het weeshuis van Bethlehem: Ghislain della Faille, Richard Lambert, Jean-Claude de Goucy en zijn echtgenote, Charles Ullens, Xavier de Witte en Michel Duponcheele.

s'Avonds vervoegt hen Daniel van Steenberghe, die het intiatief nam om deze pelgrimstocht per fiets te organiseren. Zuster Elisabeth en haar medezusters onthalen hen allen op een prachtige taart, versierd met een afbeelding met fietsers!

Jean-Claude de Gourcy overhandigt de cheque van 77.000 Euro en leest zijn gebed voor over het innerlijk zoeken naar de waarheid tijdens de bedevaart en het Heilig Land.

Jean-Claude de Gourcy overhandigt de cheque aan Zuster Elisabeth onder de goeddunkende blik van Ghislain della Faille

De weeskinderen verwelkomen vol vreugde hun weldoeners.

Dinsdag 22 oktober : Bethlehem - Jeruzalem

Om 10 uur wordt iedereen onthaald op het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem. Monseigneur Willliam Shomali, coadjutor van de Patriarch begroet de zeven pelgrims een na een. Hierbij zijn de Consul-Generaal van Belgie, de heer Bruno Jans, Zuster Elisabeth Noirot en de heer Daniel van Steenberghe aanwezig. Monseigneur Shomali looft de pelgrims voor hun godsvruchtige overtuiging die hen toeliet een zo lange vermoeiende weg af te leggen voor een edel doel. De Consul-Generaal, recent aangekomen in Jeruzalem, drukt zijn trots uit over zijn landsgenoten die een zo mooie inzet aantonen voor het lot van Palestijnse weeskinderen. Hun voorbeeld kreeg veel weerklank in eigen land. Hij meldt dat zijn minister Didier Reynders weldra Bethlehem zal bezoeken en meer bepaald het moederhuis vlak aanpalend aan het weeshuis.

Charles Ullens, Xavier de Witte, Ghislain della Faille, de Consul-Generaal van België, Bruno Jans, Monseigneur William Shomali, Zuster Elisabeth Noirot met de ontvangen cheque, Michel Duponcheele, Richard Lambert, Jean-Claude de Gourcy, Daniel van Steenberghe en E.P. Francis Goossens.

Na de toespraken, komt de Latijnse Patriarch, Monseigneur Foud Twal, zelf de pelgrims begroeten en danken voor hun fantastische inzet voor het Heilig Land.

De Latijnse Patriarch vervoegde de ontvangst van de 7 pelgrims.

Daarna rijden vijf pelgrims per fiets naar Bethanië, het dorp van Lazarus en zijn zusters Maria en Martha, om te logeren in het klooster van de zusters van Sint Vincentius a Paulo. Charles Ullens vervoegt echter zijn zoon, Chartreuzer monnik in Israël, en Jean-Claude de Gourcy gaat s'anderendaags, bij dageraad, olijven plukken voor het weeshuis in Bethlehem. Hij blijft met zijn echgenote als vrijwilliger werken geduren een tiental dagen. De andere pelgrims in Bethanië genieten een tweetal dagen een welverdiende rust doch gaan ook de voorbereidingen treffen om hun fietsen opnieuw in te pakken, voor de terugkeer per vliegtuig naar Brussel.

Woensdag 23 oktober Bethanië - Tel-Aviv

Vijf van de pelgrims logeren in Bethanië en beginnen hun fietsen in te pakken. Zuster Ursula, die dit weeshuis in Bethanië beheert, heeft een kleine vrachtwagen ter beschikking gesteld, om hen naar de luchthaven te brengen.

Via een nachtvlucht reizen zij terug naar Luik waar zij eindelijk hun geliefden terugvinden.

23 - 30 oktober : Bethlehem

Jean-Claude de Gourcy en zijn echtgenote zijn in het weeshuis, als vrijwilligers, blijven werken. Elke ochtend om 7 uur vervoegt hij de olijfplukkers . Zijn fiets laat hij in Bethlehem achter, waar het dienstig zal zijn voor het weeshuis. Beiden helpen ook de zusters bij de opvang van de kinderen en dit tot het einde van de maand.

Charles Ullens heeft zijn zoon vervoegd die als Chartreuzer in Israël vertoeft, dicht bij Bet Shemesh, ten westen van Jerusalem.

Abu Nicodème verwelkomt zijn vader

De broeders Giuseppe en Agapethos met Charles Ullens in Bet Gemal.

Woensdag 6 november : Brussel

Om 5 u s'ochtends landen Jean-Claude de Gourcy en zijn echtgenote in Brussel. Zij zijn blijven helpen in het weeshuis van Bethlehem, en hebben daarna een paar dagen vrij genomen om het land te bezoeken. Zo zijn thans alle 7 pelgrims, gezond en gaaf terug thuis.

Michel Duponcheele verwelkomt Jean-Claude de Gourcy

PERSECHO'S

Website van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem

Des chevaliers du Saint-Sépulcre iront en vélo cet été en Terre Sainte

10 april 2013 : News de l'Ordre, Ordre du Saint-Sépulcre

BELGIQUE – Le dimanche 4 août 2013, après la Messe de midi, en l’église Notre-Dame au Sablon, église capitulaire de la Lieutenance belge de l’Ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, des membres de l’Ordre s’élanceront pour un pèlerinage à vélo, vers la Terre Sainte. Comme lors des pèlerinages annuels, des non-membres de l’Ordre, les rejoignent. Pareille forme de pérégrination favorise un cheminement progressif, dans cette montée vers Jérusalem.

Ils espèrent aussi, de par leur périple de plus de 5 600 km, susciter des prières, des solidarités et des dons. Ceux-ci seront destinés aux orphelins de Bethléem, ville symbole pour l’accueil de tout enfant. (*) L’argent sera intégralement transféré à l’orphelinat des Soeurs de Saint Vincent de Paul à Bethléem. Les pèlerins assument tous les frais de leur périple et de leur retour en avion.

Pour le moment, il y a déjà 5 participants confirmés :

Michel Duponcheele, Ghislain della Faille, Jean-Claude de Gourcy, Charles Ullens, Xavier de Witte.

Nous avons l’espoir qu’ils seront une dizaine à partir. Le trajet est planifié et passera par Rome, la Grèce, la Turquie, Israël pour rejoindre Jérusalem. Là, ils aimeraient rencontrer Sa Béatitude, le Patriarche latin, Monseigneur Fouad Twal, ainsi que les responsables de l’orphelinat, début novembre.

Pour tout autre renseignement, adressez-vous à l’adresse mail ci-dessous :
Daniel.vanSteenberghe@skynet.be

Aller en Terre sainte à vélo
10 april 2013
Christian Laporte

Des Chevaliers du St-Sépulcre s’y rendront cet été.
Aller en pèlerinage jusqu’à Jérusalem en deux roues. Ou comment se mouiller le maillot pour la bonne cause. Le projet prend forme à Bruxelles et on peut encore le rejoindre... Le dimanche 4 août prochain après la messe de midi à Notre-Dame du Sablon, en fait l’église capitulaire de la Lieutenance belge de l’Ordre du Saint Sépulcre de Jérusalem - elle l’est depuis avril 1930 à l’instigation du cardinal Van Roey ...- des membres de l’Ordre s’élanceront à vélo vers la Terre Sainte. La dimension sportive mise à part, ce n’est pas exceptionnel en soi. Chaque année, une trentaine de personnes, membres et sympathisants vont en pèlerinage en Terre Sainte. "L’occasion de nouer des contacts chaleureux et durables avec ceux et celles qui se dévouent sur place, ainsi qu’avec nos frères et soeurs de Palestine. Il s’agit là d’un "partage" réciproque , dans la plus belle acception du terme. Et c’est un moyen incomparable d’approfondir aussi sa Foi. Régulièrement aussi, des membres de l’Ordre effectuent des visites de travail en Palestine, s’assurant des besoins des uns et des autres et de la bonne utilisation des aides; ils vérifient l’état d’avancement des travaux financés par la Lieutenance et examinent avec les responsables des divers établissements l’opportunité d’aménagements futurs."

Les pèlerins espèrent aussi, de par leur périple de plus de 5600 km, susciter des prières, des solidarités et des dons. Ils seront destinés aux orphelins de Bethléem, ville symbole pour l’accueil de tout enfant. L’argent sera intégralement transféré à l’orphelinat des Soeurs de St- Vincent de Paul installées dans la ville où est né Jésus. Précision: les pèlerins assument les frais de leur périple et le retour en avion.

"Pour le moment, il y a déjà cinq participants confirmés: Michel Duponcheele, Ghislain della Faille, Jean-Claude de Gourcy, Charles Ullens et Xavier de Witte. Les deux premiers sont membres de l’Ordre mais avons l’espoir qu’ils seront une dizaine. Le trajet planifié passera par Rome, la Grèce, la Turquie, Israël pour rejoindre Jérusalem où ils aimeraient rencontrer Sa Béatitude, le Patriarche latin, Mgr Fouad Twal, ainsi que les responsables de l’orphelinat, début novembre".

19 juli 2013

Christian Laporte

Le projet de pèlerinage à vélo se concrétisera bientôt !

La Libre" l’a annoncé voici plusieurs semaines comme un hypothétique projet Voilà qu’il est en passe de se concrétiser…

Ils seront sept à partir à vélo de l’église Notre-Dame au Sablon, le dimanche 4 août après la messe de midi, en direction de Jérusalem. L’eucharistie sera célébrée par le chanoine Jean-Luc Blanpain entouré du père Francis Goossens et du chanoine Rycken. Ce dernier bénira les pèlerins et leurs bicyclettes sur le parvis à la sortie de l’office. Deux cyclistes-pèlerins sur les sept sont membres de l’Ordre du Saint Sépulcre dont les autres membres viendront les soutenir vêtus de leur traditionnelle cape. Ce pèlerinage n’est évidemment pas qu’un exploit sportif, c’est aussi un défi pour une bonne œuvre. Là aussi c’est bien parti puisque les promoteurs de l’intiaitive ont déjà récolté 50 000 € ! pour l’orphelinat de Bethléem, uniquement en s’adressant à des non-membres. "Il faut dire que Jean-Claude de Gourcy, past-président du Rotary à Namur et son cousin Charles Ullens, ont fait des merveilles à ce point de vue", nous précise Daniel van Steenberghe, une des chevilles ouvrières du projet.
A Rome, les pèlerins en deux roues seront reçus par le Grand Magistère de l’Ordre, au palais della Rovere. A Jérusalem ce sera Mgr William Shomali, l’adjoint du Patriarche (qui lui sera absent).
A noter que leur pérégrination sera actualisée sur le blog http://saintsepulcre-jerusalemavelo.blogspot.be/2013/05/1-fr.html. La foi soulève donc toujours des montagnes : "Si au départ il n’y avait qu’une personne qui avait répondu oui - il avait déjà fait le pèlerinage à Jérusalem à pied - et que peu croyaient au projet, ils sont sept, soudés et enthousiastes.."

http://m.brusselnieuws.be/mobile/node/114519
4 augustus 2013. Zes pelgrims zijn vanmorgen vanuit Brussel vertrokken voor een fietstocht naar Israël, een route van exact 5.600 kilometer. Ze doen dat om geld in te zamelen voor een weeshuis in Jeruzalem. Vanmorgen werden de fietsen gewijd in de Zavelkerk.

Six Belges partent jusqu'en Palestine à vélo pour
venir en aide à un orphelinat
Le jour du départ est enfin arrivé pour six habitants du Brabant wallon. Ils ont quitté Bruxelles pour rejoindre la Palestine à vélo. Ils sont partis ce dimanche à 13 de la place du Grand Sablon à Bruxelles. Leur objectif, apporter symboliquement une somme récoltée pour un orphelinat basé à Bethléem.
Ca y est, c'est le jour J. Pneus gonflés, freins réglés et bagages fin prêts. Charles, Ghislain, Benoît, Xavier, Michel et Jean-Claude, tous habitants du Brabant wallon, sont partis pour un long périple à vélo en direction de Bethléem (Palestine) au départ de la place du Grand Sablon à Bruxelles. Leur but, venir en aide à un orphelinat au travers d'une somme récoltée depuis des mois. Une somme qui s'élevait déjà à 53.000 euros le 31 mai.

"Seules les actions humanitaires permettent de faire face aux besoins de l'orphelinat"
L'intégralité des dons est destinée à l'achat de matériel pour la crèche et à ses besoins importants de fonctionnement, les cyclistes assumant tous leurs frais. L'orphelinat est géré par des Sœurs (Les Filles de la charité de St Vincent de Paul)". L'orphelinat accueille une majorité d'enfants issus des territoires palestiniens de Gaza à Jéricho et confiés par les services sociaux palestiniens dépourvus de moyens." "Nombreux sont les bébés abandonnés en Palestine par de jeunes femmes non mariées, issues de villages ou de camps de réfugiés qui redoutent l'opprobre de leur propre famille. Seules les actions humanitaires permettent de faire face aux besoins importants de fonctionnement de cet orphelinat", nous confie Jean-Caude.

"Mieux que de regarder la télé"
Ce groupe de cyclistes pèlerins a la particularité d'être composé principalement de retraités portés uniquement par cette démarche humanitaire. Xavier est l'un d'entre eux. Ce retraité en pharmacie âgé de 66 ans, qui souhaite surtout mettre en valeur le travail discret de ces religieuses, est très enthousiaste: "On va suivre les cours d'eau et passer par les grandes routes romaines. Je ne suis pas un sportif de haut niveau, mais c'est mieux que de regarder la télévision."

Une amitié rapide est née
Ce projet a été initié il y a deux ans déjà par Daniel van Steenberghe, professeur émérite, spécialiste du Proche Orient et plus particulièrement de la Palestine. Il organise bénévolement chaque année des pèlerinages en Terre Sainte et connaît bien à ce titre l'orphelinat à Bethléem auquel il a voulu apporter une aide financière. Spontanément deux membres de l'Ordre, Ghislain et Michel ont relevé le défi de se rendre à Jérusalem à vélo. C'est par relation que Xavier, Benoit, Charles et Jean-Claude se sont également manifestés pour participer au projet. Il y a moins de six mois, certains des six participants ne se connaissaient pas, mais dès la première rencontre une amitié spontanée a vu le jour. Rapidement l'organisation du projet s'est mise en place.

Arrivée prévue en novembre
Le périple devrait s'étaler sur une longue période, car leur arrivée théorique est prévue pour le début du mois de novembre. Ce sont 5700 km qui les attendent à travers un parcours qui les verra traverser la France, l'Italie ou encore la Turquie entre autres . Quotidiennement, ils se prêteront à des étapes comprises entre 50 et 90 km. Au fil du pèlerinage, ils seront rejoints par des personnes envieuses de se greffer au projet de ces habitants du Brabant wallon.

4 aout 2013
Ce dimanche 4 août, six Belges ont pris le départ pour la Palestine à vélo, avec l’objectif d’apporter une somme récoltée pour un orphelinat de Bethléem. Entre démarche spirituelle et projet d’entraide, c’est une belle aventure humaine dans laquelle se lancent ces six retraités.
Dimanche 4 août, en l'église Notre-Dame au Sablon, la messe était célébrée par l'abbé Jean-Luc Blanpain, tout particulièrement pour les six pèlerins belges –dont le plus jeune a 63 ans– qui partent à vélo pour Jérusalem. Ils étaient entourés de près de 500 fidèles, dont beaucoup étaient venus pour les encourager. Bénis sur le parvis de l'église avec leurs bicyclettes, ils se sont aussitôt mis en route pour entamer cette pérégrination de 5.400 km qui traversera la France, l'Italie –où ils seront reçus à Rome par le Cardinal Grand Maître de l'Ordre– la Grèce et toute la Turquie. Pour éviter la Syrie, ils rejoindront Haïfa par bateau. De là ils vont parcourir la Galilée puis la vallée du Jourdain, pour rejoindre Jérusalem où les attendra Mgr William Shomali, le Patriarche latin étant absent.
Outre leur démarche spirituelle, les participants font ce pèlerinage pour soutenir la Crèche de Bethléem, ce célèbre orphelinat tenu par les Filles de la Charité. Au moment du départ déjà plus de 55.000 € avaient été récoltés. La situation à Bethléem, qui fait partie des territoires palestiniens, est fort précaire.
Parmi les pèlerins cyclistes: Michel Duponcheele, un Bastognard de 67 ans qui a déjà fait précédemment le pèlerinage à Jérusalem à pied (lire par ailleurs). Lors de la messe de lancement, il a invité Sébastien de Fooz à le rejoindre. Font également partie du voyage: Jean-Claude de Gourcy –qui a mobilisé de façon efficace son réseau du Rotary International–, son cousin Charles Ullens, Xavier de Witte –qui a l'expérience du pèlerinage à vélo vers Compostelle–, Thierry Dewandre et Richard Lambert. Un septième pèlerin, Ghislain della Faille, souffrant, espère pouvoir les rejoindre bientôt.
Inspiré par l'exemple d'un chevalier de l'Ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, qui pour ses 70 ans a entrepris un pèlerinage à vélo à Jérusalem, ce projet a été initié par Daniel van Steenberghe qui connaît l'orphelinat de Bethléem depuis plus de 30 ans. Il assure la ''base arrière'' et la mise à jour continue du blog http://saintsepulcre-jerusalemavelo.blogspot.be/2013/05/1-fr.html.
Pour soutenir l’orphelinat des Sœurs de St-Vincent de Paul, vous pouvez verser vos dons sur le compte BE31 6300 1228 9555 de la ''Fondation belge pour la Terre Sainte'', avec en communication ''Orphelinat Bethléem''. Les dons à partir de 40 € donnent droit à la déductibilité fiscale.

6/8/2013
Les pèlerins cyclistes sont en route pour la Palestine
Ce dimanche 4 août, six Belges ont pris le départ pour la Palestine à vélo, avec l’objectif d’apporter une somme récoltée pour un orphelinat de Bethléem. Entre démarche spirituelle et projet d’entraide, c’est une belle aventure humaine dans laquelle se lancent ces six retraités.
Dimanche 4 août, en l'église Notre-Dame au Sablon, la messe était célébrée par l'abbé Jean-Luc Blanpain, tout particulièrement pour les six pèlerins belges –dont le plus jeune a 63 ans– qui partent à vélo pour Jérusalem. Ils étaient entourés de près de 500 fidèles, dont beaucoup étaient venus pour les encourager. Bénis sur le parvis de l'église avec leurs bicyclettes, ils se sont aussitôt mis en route pour entamer cette pérégrination de 5.400 km qui traversera la France, l'Italie –où ils seront reçus à Rome par le Cardinal Grand Maître de l'Ordre– la Grèce et toute la Turquie. Pour éviter la Syrie, ils rejoindront Haïfa par bateau. De là ils vont parcourir la Galilée puis la vallée du Jourdain, pour rejoindre Jérusalem où les attendra Mgr William Shomali, le Patriarche latin étant absent.
Outre leur démarche spirituelle, les participants font ce pèlerinage pour soutenir la Crèche de Bethléem, ce célèbre orphelinat tenu par les Filles de la Charité. Au moment du départ déjà plus de 55.000 € avaient été récoltés. La situation à Bethléem, qui fait partie des territoires palestiniens, est fort précaire.
Parmi les pèlerins cyclistes: Michel Duponcheele, un Bastognard de 67 ans qui a déjà fait précédemment le pèlerinage à Jérusalem à pied (lire par ailleurs). Lors de la messe de lancement, il a invité Sébastien de Fooz à le rejoindre. Font également partie du voyage: Jean-Claude de Gourcy –qui a mobilisé de façon efficace son réseau du Rotary International–, son cousin Charles Ullens, Xavier de Witte –qui a l'expérience du pèlerinage à vélo vers Compostelle–, Thierry Dewandre et Richard Lambert. Un septième pèlerin, Ghislain della Faille, souffrant, espère pouvoir les rejoindre bientôt.
Inspiré par l'exemple d'un chevalier de l'Ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, qui pour ses 70 ans a entrepris un pèlerinage à vélo à Jérusalem, ce projet a été initié par Daniel van Steenberghe qui connaît l'orphelinat de Bethléem depuis plus de 30 ans. Il assure la ''base arrière'' et la mise à jour continue du blog http://saintsepulcre-jerusalemavelo.blogspot.be/2013/05/1-fr.html.
Pour soutenir l’orphelinat des Sœurs de St-Vincent de Paul, vous pouvez verser vos dons sur le compte BE31 6300 1228 9555 de la ''Fondation belge pour la Terre Sainte'', avec en communication ''Orphelinat Bethléem''. Les dons à partir de 40 € donnent droit à la déductibilité fiscale.

Remilly-Aillicourt: A vélo vers la Terre Sainte
11/08/2013

Dans la soirée de mercredi à jeudi matin, un groupe de pèlerins belges composé de sept personnes a été l'hôte de la mairie de Remilly-Aillicourt. C'est le maire Alain Hurpet en personne qui a accueilli les participants et par la même occasion les a hébergés dans la salle polyvalente. Ces pèlerins, des membres de l'ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem et leurs amis qui ont traversé les Ardennes, ont pris le départ le dimanche 4 après la messe de midi en l'église Notre-Dame au Sablon à Bruxelles afin de se diriger à vélo vers la terre Sainte. Ils espèrent aussi, de par leur périple de plus de 5.600 kilomètres, sensibiliser la population, susciter des solidarités et récolter des fonds qui seront destinés aux orphelins de Bethléem, ville symbole pour l'accueil d'enfants en détresse et de bébés abandonnés dans la rue. Tout don de la « fondation belge pour la terre sainte « sera reçu avec gratitude. Il faut mentionner « orphelinat Bethléem ». L'argent sera intégralement transféré à l'orphelinat des sœurs de Saint-Vincent de Paul à Bethléem. Les pèlerins assument tous les frais de leur périple et de leur retour en avion. Le trajet passera par la France, Rome, la Grèce, la Turquie, Israël pour rejoindre Jérusalem.

Charny-sur-Meuse Il était une foi…
14/08/2013

Le gîte a été offert à des pèlerins de passage au village qui rejoignent la Terre Sainte à vélo.
C’est animés par une foi unanime que sept Belges se sont lancé un défi : il s’agit de rejoindre la Terre Sainte à vélo, soit 5.600 km à la force des mollets !
Membres de l’ordre équestre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, en partenariat avec le Rotary de Namur, ils ont ainsi débuté leur pèlerinage et sont partis le dimanche 4 août, après la messe de midi en l’église Notre-Dame au Sablon à Bruxelles. Leur périple les conduira à Jérusalem après 92 jours de vélo. Après avoir traversé la France, ils suivront la côte méditerranéenne, puis l’Italie où ils resteront à Rome pendant quatre jours, espérant rencontrer le Pape François.
Aider les orphelins
Puis, ils traverseront l’Adriatique de Brindisi jusqu’à Igoumenita en Grèce, gagneront Istanbul et ils rejoindront Israël en bateau de Iskenderun jusqu’à Haifa, puis Nazareth et enfin Jérusalem. Là-bas, ils sont attendus par les responsables ainsi que les enfants de l’orphelinat de Bethléem. Les pèlerins apporteront ainsi la somme de 60.000 € qu’ils ont jusque-là récoltés, destinée à ces enfants.
Leur but est de sensibiliser la population, susciter des solidarités et apporter une aide financière aux enfants en détresse et aux bébés de la Terre Sainte.
Michel Duponcheele et son équipe ne veulent pas se résigner, même à leurs âges de paisibles retraités, et n’acceptent pas le malheur de ces enfants de toutes confessions, de ces bébés retrouvés parfois dans les poubelles par les sœurs de Bethléem.
Ils assument entièrement les frais de leur pèlerinage et leur retour qui se fera… en avion !

16/8/2013

Les membres de l’antenne mâconnaise Pèlerins de Compostelle-71 ont réservé un chaleureux accueil aux sept pèlerins. Photo M. P. (CLP)

Solidarité Jérusalem à vélo : un pèlerinage solidaire

Le 4 août dernier, après l’office de midi en l’église Notre-Dame au Sablon à Bruxelles, église capitulaire de la Lieutenance belge de l’Ordre équestre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, des membres de l’Ordre et leurs amis du Rotary club Namur Citadelle se sont élancés pour un pèlerinage à vélo vers la Terre Sainte.

Par ce périple de plus de 5 600 km qui durera près de trois mois, le responsable, Michel Duponcheele, formule un espoir : « Sensibiliser la population, susciter des solidarités et récolter des fonds destinés à l’orphelinat des Sœurs de Saint-Vincent de Paul de Bethléem, ville symbole par excellence pour l’accueil d’enfants en détresse et de bébés abandonnés. » Le trajet, dont ils assument tous les frais, de même que le retour en avion, passe par la France, l’Italie, la Grèce, la Turquie, Israël pour rejoindre Jérusalem. Là, ils seront reçus début novembre par Monseigneur William Shomali, évêque auxiliaire du patriarche latin de Jérusalem, et rencontreront également les instances dirigeantes de l’orphelinat.
Ils ont fait étape à Mâcon, jeudi, accueillis lors d’une réception des plus chaleureuses par les membres de l’antenne mâconnaise Pèlerins de Compostelle-71. Après avoir passé une nuit récupératrice à l’église Notre-Dame de la Paix, nos valeureux pèlerins, dont la moyenne d’âge est de 70 ans, ont repris la route tôt vendredi, direction Lyon. Leur périple s’annonce sous les meilleurs auspices puisqu’une somme de 60 000 € a déjà été recueillie. On ne peut que souligner leur démarche spirituelle et leur détermination !
Vous pouvez encore les rejoindre ou soutenir l’orphelinat des Sœurs de Saint-Vincent de Paul en faisant un don au profit de la Fondation belge pour la Terre Sainte.

22/08/2013 : Sanary Humanitaire: 5600 kms à vélo pour rejoindre la Terre Sainte

Le Rotary club Sanary-Bandol-Ollioules accueillait jeudi après-midi un groupe de cyclistes pèlerins qui faisait étape à Sanary. Partis à vélo de Bruxelles le 4 août dernier, ils rejoindront d’ici novembre la ville de Jérusalem pour remettre les fonds récoltés aux responsables de l’orphelinat de Bethléem en Cisjordanie.
Les valeureux pèlerins ont fait escale à Sanary

Les valeureux pèlerins ont fait escale à Sanary
Cette action caritative en faveur des enfants en détresse ou abandonnés issus pour la plupart des territoires palestiniens de Gaza, est à l’initiative de Daniel van Steenberghe, professeur émérite, spécialiste du Proche Orient et de la Palestine qui organise par ailleurs, en tant que membre de la Lieutenance belge de l'Ordre du Saint Sépulcre de Jérusalem, des pèlerinages en Terre Sainte. Jean-Claude de Gourcy, Rotarien de Namur Citadelle, capitale de la Wallonie en Belgique, s’est joint au projet et a entrainé avec lui les Rotary de France et internationaux. Ils se sont ainsi élancés pour un pèlerinage à vélo en direction de la Terre Sainte et parcourront un total de 5600km avec des étapes d’une centaine de km. Ils espèrent ainsi sensibiliser la population et recueillir des dons dans les pays qu’ils vont traverser : Belgique, France, Italie, Grèce Turquie, Israël et Jérusalem. D’ores et déjà, 70 000€ ont été récoltés depuis le début du projet initié il y a deux ans, ceux-ci serviront aux besoins de fonctionnement de la crèche et à l’achat de matériel.
Cette action humanitaire a mis à contribution le Rotary club qui accueille en France et à l’étranger les pèlerins à chaque étape. Jeudi après-midi le club Sanary-Bandol-Ollioules offrait chez l’un de ses membres le gîte aux valeureux pèlerins âgés de 60 à 72 ans... Le jeune Luis de la Serna (20 ans) s’est joint à l’équipage pour accompagner son grand père Jean-Claude de Gourcy jusquà la frontière italienne. Tous reconnaissent unanimement l’accueil chaleureux, généreux et plein de gentillesse que leur ont fait les rotariens rencontrés à chaque étape.

6 000 km en vélo de Bruxelles à Jérusalem via Martigues

Publié le lundi 26 août 2013

Partis de Bruxelles, ils espèrent récupérer des dons pour les enfants abandonnés de Bethléem

Bernard Vermeulen du club Rotary Martigues étang de Berre et son épouse ont accueilli les sportifs.

Ils sont arrivés ce mercredi 21 août à 15 heures devant la villa de Bernard Vermeulen et son épouse sur l'ancienne route de Marseille à Jonquières. "Que c'est beau Martigues ! On ne repart plus !" se sont exclamés les six sportifs à leur arrivée, après 100 kilomètres de route en vélo, depuis Comps dans le Vauluse. Et ce n'est pas fini puisqu'ils vont à Jérusalem.

Le dimanche 4 août, après la messe de midi, en l'église Notre-Dame-au-Sablon à Bruxelles, deux membres de l'ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem, un rotarien de Namur et leurs amis, ont pris la route en vélo pour un périple qu'ils estimaient alors à 5 600 kilomètres.

Ils souhaitent sensibiliser les populations, susciter des solidarités et recueillir des fonds destinés aux orphelins de Bethléem. L'orphelinat des soeurs de Saint-Vincent-de-Paul à Bethléem accueille les enfants en détresse et les bébés abandonnés. Les dons leur seront intégralement remis. Nombreux sont les bébés abandonnés en Palestine par des jeunes femmes non mariées, issues de villages ou de camps de réfugiés et qui redoutent l'opprobre de leur famille.

"J'ai été contacté par les rotariens de Namur, en Belgique, pour les accueillir, précise Bernard Vermeulen. Les deux clubs rotariens participent à l'action et ont fait des dons. Nous offrons 1 500 euros."Les six amis épuisés, ont apprécié les rafraîchissements préparés par le couple Vermeulen et le bonheur de se plonger dans leur piscine. L'un d'entre eux, Michel, s'est rapidement endormi sur sa chaise.

Le trajet passera par la Côte d'Azur, puis Rome. Après la Grèce et la Turquie, ils arriveront en Israël, en évitant la Syrie.

"Le départ a été difficile, raconte Luis. Le long de la Meuse, on a pédalé sous la pluie." Luis de la Serna a seulement 20 ans, il pédale avec son grand-père Jean-Claude de Gourcy, le rotarien. " Un jour, j'ai décidé de faire l'étape seul pour me tester et j'ai été accueilli par des Tsiganes, se souvient Luis. Ils m'ont invité à manger, c'était à Châteauneuf-du-Rhône, un rempailleur de chaises, des gens exceptionnels."

Ils ont découvert la France inconnue, sur les petites routes aménagées le long des fleuves et ils ont fait de nombreuses rencontres. Le curé de Bayon, près de Nancy est venu à leur rencontre sur un très vieux vélo. Ils n'oublieront pas son accueil. "Un 7e compagnon de route nous a quittés à Montélimar, révèle l'un d'eux, il nous rejoindra à Pise après quelques jours de repos." Avec presque 20 kilos à porter, ils feront environ 90 kilomètres par jour, hébergés ou exceptionnellement à l'hôtel. Parfois, ils ont dormi par terre, dans la poussière, dans une maison quasi à l'abandon, à Comps dernièrement. Michel Duponchelle en a vu d'autres : "Je suis allé à pieds à Compostelle, à Rome et à Jérusalem", confie-t-il. Tout au long du parcours leurs amis sont venus les encourager, comme ces amis d'Arles, qui les ont rejoints sur la route en moto. Jeudi dernier à 8 heures, ils ont quitté Martigues, un peu à regret.

On peut suivre leur pèlerinage sur le blog: rotarynamurcitadelle-jerusalemavelo jusqu'à leur arrivée vers le 5 novembre.

Nicole Garrouste

http://www.terrasanta.net/tsx/articolo.jsp?wi_number=5667

De Bruxelles à Bethléem à vélo en signe de solidarité

par Stevy Charlet | 25 octobre 2013

Les valeureux cyclistes reçus par S.B. Mgr Fouad Twal et Mgr Shomali au patriarcat latin de Jérusalem.

(Jérusalem) - Les initiatives de soutien à la Terre Sainte ne manquent pas : dons, bénévolat, tout est possible. Les aides apportées sur le sol biblique ont su montrer la créativité des amoureux de la terre du Christ.
Cette année, la Lieutenance belge de l’Ordre Équestre du Saint Sépulcre n’a pas dérogé à la règle : depuis le 4 août, sept pèlerins, âgés de 61 à 72 ans, se sont élancés à vélo pour un pèlerinage en direction de Jérusalem.
Tous ont déjà participé à un pèlerinage cycliste ou pédestre. L’un d’entre eux, Michel Duponcheele, âgé de 67 ans, a même déjà réalisé le trajet à pieds jusqu’en Terre Sainte.
Cette initiative est née d’une proposition de Daniel van Steenberghe. Le but de cette initiative est de sensibiliser les populations, susciter des solidarités et récolter des fonds pour l’orphelinat des Sœurs de Saint-Vincent de Paul de Bethléem. Au bout de 92 jours et 4600 et cinq pays traversés, ils ont été reçus à Jérusalem par Mgr William Shomali, évêque auxiliaire du patriarche latin de Jérusalem, ainsi que par les instances dirigeantes de l’orphelinat. Et surprise, c’est Sa Béatitude Mgr Fouad Twal qui prit le temps de venir les féliciter.
On peut retrouver leur périple et quelques photos sur le blog saintsepulcre-jerusalemavelo.blogspot.be/.
Le lever débutait toujours par un temps de prière collective. Les pèlerins ont traversé la France en une poignée de jours, passant par de nombreux petits villages dans lesquels ils purent compter sur l’hospitalité des paroisses. Sur leur blog, ils n’ont d’ailleurs pas manqué de décrire les lieux oubliés de la France catholique de jadis, qui régale encore les yeux de ses vestiges de pierres taillées. Après une halte à Lyon, le périple français s’acheva à Monaco. De là, la petite équipe a rejoint la commune italienne d’Alassio le 26 août, pour se diriger vers Rome.
L’enrichissement humain de ce pèlerinage inspire les cyclistes : les rencontres, les lieux, les témoignages de l’Histoire, de ses ruines… soutenus par leur foi, Jean-Claude de Gourcy se laisse même aller à la composition de prières. De Pise à la ville des sept collines, les sexagénaires, ont pu compter sur la charité des populations locales. Arrivés à Bari le 15 septembre, ils ont déjà traversé la Grèce, véritable point de transition entre la Méditerranée occidentale et le Moyen Orient. Une étape qui fut longue : près de trois semaines. Mais l’immersion dans les temps antiques, médiévaux et ottomans n’a pas laissé le moindre répit à leur capacité d’émerveillement. Difficile de résister à la tentation de ne pas penser aux paroles de l’évangile : «celui qui se fera petit comme cet enfant, c'est celui-là qui est le plus grand dans le Royaume des cieux. Et celui qui accueillera un enfant comme celui-ci en mon nom, c'est moi qu'il accueille » (Mt 18, 4-5). Émerveillés comme des enfants, c’est pour les enfants qu’ils s’émerveillent, pour les orphelins de Bethléem, auprès desquels ils accourent, et pour lesquels ils ont quitté leur Belgique natale. En Turquie depuis le 5 octobre, nos aventuriers-pèlerins entamaient la dernière ligne droite avant l’arrivée sur le sol biblique.
Mais les vicissitudes de la région les ont rattrapés. Comme la traversée de la Turquie se révélait plus risquée que d’habitude, ils ont pris la sage décision de rallier la Terre Sainte plus directement. À défaut de bateau, ce sera l’avion.
Ainsi sont-ils arrivés à Tel Aviv le 12 octobre au matin. Pour prendre directement la direction de Bethléem ? Que nenni ! En selle pour parcourir le vélo comme ils ont parcouru une partie de l’Europe.
Netanya, Beit Shean, Jéricho, Taybeh, Jérusalem et enfin Bethléem où ils ont apporté une belle collecte de dons et partagé leurs espoirs et leur amour.
La foi et l’amour ne donnent donc pas que des ailes, mais aussi des jambes !

http://fr.lpj.org/2013/11/01/4600-km-a-velo-du-couchant-au-levant

4600 km à vélo du Couchant au Levant

Écrit le 1 nov 2013 dans

JERUSALEM – Les 7 pèlerins belges qui, partis de Bruxelles début août, pour rejoindre Jérusalem à vélo, ont été reçus au Patriarcat.
Après près de 3 mois d’efforts et plus de 4600 km de parcourus, les sept pèlerins belges partis de l’église capitulaire de l’Ordre du saint Sépulcre de Jérusalem à Bruxelles, ont atteint le but et ont remis les dons collectés, 77.000 €, à l’orphelinat de Bethléem, mieux connu sous le nom de « Crèche ».
C’est à l’initiative d’un de ses membres, Daniel van Steenberghe, que la Lieutenance belge de l’Ordre du Saint Sépulcre a organisé ce pèlerinage vraiment exceptionnel. Outre deux membres de l’Ordre, Michel Duponcheele – celui-ci avait déjà fait le pèlerinage jusque Jérusalem à pied – et Ghislain della Faille, cinq autres pèlerins ont entrepris ce périple. Un blog permet de suivre leur parcours jour après jour (cliquez ici).
Arrivés à Bethléem et ensuite Jérusalem ils furent reçus au Patriarcat par Monseigneur William Shomali, en présence du Consul-général de Belgique, Monsieur Bruno Jans et de Sœur Elisabeth Noirot, qui gère l’orphelinat à Bethléem. Mgr Shomali a souligné le mérite exceptionnel de ces pèlerins qui n’ont pas hésité à dépasser leurs limites en faveur des plus démunis de Terre Sainte. Il faut souligner que leur âge varie de 61 à 72 ans. Le doyen des pèlerins, Jean-Claude de Gourcy, n’a pas hésité, les jours suivant leur arrivée, à participer à la cueillette des olives pour aider l’orphelinat!
Sa Béatitude le Patriarche Fouad Twal s’est joint à cette cérémonie, soulignant que ce pèlerinage est non seulement une démarche personnelle exceptionnelle mais est aussi un exemple pour tant d’autres qui veulent aider la Terre Sainte et ses institutions chrétiennes en particulier.

16 DEC 2013

INTERVIEW RADIO CATHOLIQUE FRANCOPHONE BRUSSEL

http://www.rcf.fr/emission/feed/598439

Pélérinage Bruxelles-Jérusalem à vélo

"Le don de soi associé à un don financier via l'Ordre Equestre du Saint Sepulcre de Jérusalem, c'est la démarche des pèlerins que David Pérès reçoit aujourd'hui dans le Monde est notre jardin..."

Januari 2014 : PASTORALIA

4 februari 2014 Namur:

Voordracht georganiseerd door de Rotary Club van Namen, ten voordele van het weeshuis van Bethlehem.

Niet minder dan 215 toehoorders woonden de voordracht met illustraties, door Jean-Claude de Gourcy, bij. De titel was "De Bruxelles à Jérusalem, 4617 km à vélo à la rencontre des enfants de la Crèche de Bethléem" . Hij stelde er ook zijn gedichtenbundel voor, geschreven tijdens de bedevaart. Deze werd verkocht ten voordele van de Crèche van Bethlehem. Daar de daaropvolgende receceptie ook volledig gesponsord was, konden alle bijdragen aan de kosten, integraal naar de Crèche van Bethlehem worden overgemaakt.

1 commentaire:

Francis Dominé7 août 2013 à 09:35
En 2010, j'ai effectué le trajet (Genval - Jérusalem) à vélo . J'étais seul avec un vélo équipé de 40 Kg. Je suis parti le 2 mars pour arriver en terre sainte le 01 mai. Date à laquelle j'assistais à un office religieux à Nazareth. Je suis passé par l'Allemagne, l'Autriche, la Serbie, la Bulgarie, la Hongrie, Istanbul, Turquie, Syrie, Jordanie.
Voici un de mes blogues du voyage : http://genvaljerusalem.skynetblogs.be/archive/2009/11/index.html

Je souhaite un bon voyage aux pèlerins
Francis Dominé Genval
RépondreSupprimer
Réponses

Ajouter un commentaire

Jérusalem à vélo - Pèlerinage Ordre du Saint Sépulcre, Lieutenance de Belgique / Jeruzalem per fiets

vendredi 24 mai 2013

2 - NL

De Bruxelles à Bethléem à vélo en signe de solidarité

http://fr.lpj.org/2013/11/01/4600-km-a-velo-du-couchant-au-levant

4600 km à vélo du Couchant au Levant

1 commentaire: